هیوی

لغت نامه دهخدا

هیوی. [ هََ ی َ وی ی ] ( ع ص نسبی ) منسوب به هیأت. || عالم به علم هیأت. اخترشناس. ستاره شناس. ستاره شمر. اخترشمار. رجوع به هیأت شود.

منسوب به هیات عالم به علم هیات

در زبان کردی کرمانجی به معنای امید و انتظار است. در کردی سورانی به شکل هیوا تلفظ میشود.