هیول

لغت نامه دهخدا

هیول. [ هََ ] ( معرب ، اِ ) گرد پراکنده روشنی آفتاب که در خانه نمایان گردد. معرب است. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

گرد پراکنده روشنی آفتاب که در خانه نمایان گردد معرب است

پیشنهاد کاربران

در زبان زیبای لکی به رنگ زرگون و بور فردی که دارای موهای قهوه ای، زرگون ( طلایی ) و پوست سپید باشه گفته میشه
در زبان کردی کرمانشاهی هیول به رنگ طلایی و بور گقته میشود . با سپاس

بپرس