هیوسیامین

لغت نامه دهخدا

هیوسیامین. [ هی ُ ] ( اِ ) گردی است بی رنگ به شکل سوزنهای ریز و طعم آن نامطبوع است. در آب کمی حل شده ودر الکل و اتر و کلروفرم بخوبی محلول است. معمولاً سولفات هیوسیامین را که تنها ملح افینیال آن است در تراپوتیک به کار می برند. سولفات هیوسیامین به شکل سوزنهای ریز سفیدی متبلور شده در آب بخوبی محلول و 81 درصد هیوسیامین دارد. این دارو حدقه را سریعتر از اتروپین متسع میکند و برای این کار چند قطره از محلول پنج سانتی گرم سولفات هیوسیامین در ده گرم آب کفایت میکند. این دارو را در تمام مواردی که ژوسکیام به کار برده میشود میتوان استعمال نمود. میزان معمولی استعمال آن ربع میلی گرم تا نیم میلی گرم و حداکثر مقدار استعمال آن در یک بار نیم میلی گرم و در 24 ساعت یک گرم است. ( درمان شناسی ج 1 ).

فرهنگ فارسی

هیوسیامین گردی است بی رنگ بشکل سوزنهای ریز و طعم آن نا مطبوع است در آب کمی حل شده و در الکل و اثر و کلروفرم بخوبی محلول است معمولا سولفات هیوسیامین که تنها ملح افینیال آن است در تراپوتیک بکار می برند سولفات هیوسیامین بشکل سوزنهای ریز سفیدی متبلور شده در آب بخوبی محلول و ۸۱ درصد هیوسیامین دارد . این دارو حدقه را سریعتر از اتروپین متسع میکند و برای اینکار چند قطره از محلول پنج سانتیگرم سولفات هیوسیامین در ده گرم آب کفایت میکند . این دارو در تمام مواردیکه ژوسکیام بکار برده میشود میتوان استعمال نمود . میزان معمولی استعمال آن ربع میلی گرم تا نیم میلی گرم و حداکثر مقدار استعمال آن در یک بار نیم میلی گرم و در ۲۴ ساعت یک گرم است

دانشنامه عمومی

هیوسیامین ( انگلیسی: Hyoscyamine ) ( همچنین daturine یا duboisine ) یک آلکالوئید تروپان و سم گیاهی طبیعی است. این ماده یک متابولیت ثانویه است که در گیاهان خاصی از خانواده بادنجانیان یافت می شود، این ماده ایزومر نوری آتروپین است و بنابراین گاهی به عنوان لووآتروپین شناخته می شود. [ ۱]
نام های تجاری هیوسیامین عبارتند از Symax, HyoMax, Anaspaz, Egazil, Buwecon, Cystospaz, Levsin, Levbid, Levsinex, Donnamar, NuLev, Spacol T/S و Neoques. [ ۲]
هیوسیامین برای تسکین علامتی اسپاسم ناشی از اختلالات مختلف تحتانی شکم و مثانه از جمله زخم معده، سندرم روده تحریک پذیر، دیورتیکولیت، پانکراتیت، قولنج و سیستیت بینابینی استفاده می شود. [ ۳] [ ۴] [ ۵] همچنین برای تسکین برخی از مشکلات قلبی، کنترل برخی از علائم بیماری پارکینسون، و همچنین برای کنترل علائم تنفسی غیرطبیعی و «ترشحات بیش از حد مخاط» در بیماران مبتلا به بیماری ریوی استفاده شده است. [ ۶]
همچنین در کنترل درد برای دردهای عصبی، دردهای مزمن و مراقبت های تسکینی - «مراقبت های آسایشی» - برای کسانی که درد غیرقابل درمان ناشی از بیماری های مقاوم به درمان و درمان ناپذیر دارند، سودمند است. [ ۷] هنگامی که با مواد افیونی ترکیب می شود، سطح بی دردی ( تسکین درد ) به دست آمده را افزایش می دهد. [ ۸] پنداشته می شود مکانیسم های متعددی به این اثر کمک می کنند. داروهای مرتبط نزدیک آتروپین و هیوسین و سایر اعضای گروه داروهای آنتی کولینرژیک مانند سیکلوبنزاپرین، تری هگزی فنیدیل، و اورفنادرین نیز برای این منظور استفاده می شوند. [ ۹] هنگامی که هیوسیامین همراه با مواد افیونی یا سایر عوامل ضد پریستالتیک استفاده می شود، با توجه به خطر ابتلا به ایلئوس فلج، اقدامات برای جلوگیری از یبوست بسیار مهم است. [ ۱۰]
عوارض جانبی شامل خشکی دهان و گلو، افزایش اشتها منجر به افزایش وزن، درد چشم، تاری دید، بی قراری، سرگیجه، آریتمی، گرگرفتگی و غش است. مصرف بیش از حد آن باعث سردرد، حالت تهوع، استفراغ و علائم سیستم عصبی مرکزی از جمله بی حسی، توهم، سرخوشی، برانگیختگی جنسی، از دست دادن حافظه کوتاه مدت و احتمال کما در موارد شدید می شود. اثرات سرخوشی و جنسی قوی تر از آتروپین است، اما ضعیف تر از هیوسین، و همچنین آنتی هیستامین های دی سیکلوورین، اورفنادرین، سیکلوبنزاپرین، تری هگزی فنیدیل و اتانول آمین مانند فنیل تولوکسامین است. [ ۱۱] [ ۱۲]
عکس هیوسیامینعکس هیوسیامین
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس