هینی، شیموس (۱۹۳۹ـ۲۰۱۳)(Heaney, Seamus)
هینی، شیموس
شاعر و منتقد ایرلندی. در کاسِلدوسِن، واقع در لاْندِن دری، به دنیا آمد. شعرهای درخشانی دربارۀ وضعیت سیاسی ایرلند شمالی و همچنین مقالاتی دربارۀ میراث فرهنگی ایرلند نوشته است. برخی از مجموعه های آثارش عبارت اند از مرگ یک طبیعت گرا(۱۹۶۶)، کار میدانی(۱۹۷۹)، فانوس پرچین(۱۹۸۷)، تراز(۱۹۹۶؛ کتاب سال ویتبِرد)، وزمینۀ باز(۱۹۹۸)، که مجموعۀ شعرهایش از ۱۹۶۶ تا ۱۹۹۶ را دربرمی گیرد.چارۀ شعر(۱۹۹۵) از آثار انتقادی اوست. ترجمۀ او ازبیوولف(۱۹۹۹)، که ترجمه ای نو از شعر حماسی آنگلوساکسون بود، جایزۀ کتاب سال ویتبرد را نصیبش کرد. از ۱۹۸۹ تا ۱۹۹۴ استاد شعر دانشگاه آکسفورد بود و در ۱۹۹۵ برندۀ جایزۀ نوبل ادبیات شد. هینی در دانشگاه کوئینز بلفاستتحصیل کرد. مرگ یک طبیعت گرا نخستین مجموعه از آثار گروه شاعران آلستر، ازجمله جیمز سیمونز، دِریک ماهون، و مایکل لانگلیبود که هینی نیز با آنان همکاری می کرد. مشخصۀ نخستین آثارش، در این مجموعه و در دری روبه تاریکی(۱۹۶۹)، توصیف زنده و دقیق زندگی روستایی است. هینی در شعرهای تحمل زمستان(۱۹۷۲) وشمال(۱۹۷۵)، با کاوش در تاریخ و پیش از تاریخ، تلویحاً به تحلیل «آشوب ها»ی کنونی ایرلند شمالی می پرازد. در مجموعه های بعدی خود، ازجمله کار میدانی (۱۹۷۹)، جزیرۀ زیارت(۱۹۸۴)، فانوس پرچین (۱۹۸۷) وتراز (۱۹۹۶) به نحوی فزاینده زبان سیاسی خودآگاه را با شعر عاشقانۀ خصوصی تر و مرثیه می آمیزد و رابطه ای مداوم را با جهان طبیعی و با مسئولیت های گسترده تر شعر نشان می دهد. مهارت فنی و زبان شناختی و غنای موضوعیِ آثار هینی، در سطح جهان مخاطبان بسیاری یافته و تأثیری عمیق بر شعر معاصر گذاشته است.
هینی، شیموس
شاعر و منتقد ایرلندی. در کاسِلدوسِن، واقع در لاْندِن دری، به دنیا آمد. شعرهای درخشانی دربارۀ وضعیت سیاسی ایرلند شمالی و همچنین مقالاتی دربارۀ میراث فرهنگی ایرلند نوشته است. برخی از مجموعه های آثارش عبارت اند از مرگ یک طبیعت گرا(۱۹۶۶)، کار میدانی(۱۹۷۹)، فانوس پرچین(۱۹۸۷)، تراز(۱۹۹۶؛ کتاب سال ویتبِرد)، وزمینۀ باز(۱۹۹۸)، که مجموعۀ شعرهایش از ۱۹۶۶ تا ۱۹۹۶ را دربرمی گیرد.چارۀ شعر(۱۹۹۵) از آثار انتقادی اوست. ترجمۀ او ازبیوولف(۱۹۹۹)، که ترجمه ای نو از شعر حماسی آنگلوساکسون بود، جایزۀ کتاب سال ویتبرد را نصیبش کرد. از ۱۹۸۹ تا ۱۹۹۴ استاد شعر دانشگاه آکسفورد بود و در ۱۹۹۵ برندۀ جایزۀ نوبل ادبیات شد. هینی در دانشگاه کوئینز بلفاستتحصیل کرد. مرگ یک طبیعت گرا نخستین مجموعه از آثار گروه شاعران آلستر، ازجمله جیمز سیمونز، دِریک ماهون، و مایکل لانگلیبود که هینی نیز با آنان همکاری می کرد. مشخصۀ نخستین آثارش، در این مجموعه و در دری روبه تاریکی(۱۹۶۹)، توصیف زنده و دقیق زندگی روستایی است. هینی در شعرهای تحمل زمستان(۱۹۷۲) وشمال(۱۹۷۵)، با کاوش در تاریخ و پیش از تاریخ، تلویحاً به تحلیل «آشوب ها»ی کنونی ایرلند شمالی می پرازد. در مجموعه های بعدی خود، ازجمله کار میدانی (۱۹۷۹)، جزیرۀ زیارت(۱۹۸۴)، فانوس پرچین (۱۹۸۷) وتراز (۱۹۹۶) به نحوی فزاینده زبان سیاسی خودآگاه را با شعر عاشقانۀ خصوصی تر و مرثیه می آمیزد و رابطه ای مداوم را با جهان طبیعی و با مسئولیت های گسترده تر شعر نشان می دهد. مهارت فنی و زبان شناختی و غنای موضوعیِ آثار هینی، در سطح جهان مخاطبان بسیاری یافته و تأثیری عمیق بر شعر معاصر گذاشته است.
wikijoo: هینی،_شیموس_(۱۹۳۹ـ۲۰۱۳)