هینریش لوهس ( ۲ سپتامبر ۱۸۹۶ – ۲۵ فوریه ۱۹۶۴ ) سیاست مدار آلمان نازی بود که به خاطر نقشش در رویدادهای جنگ جهانی دوم در کشورهای حوزه دریای بالتیک شناخته می شود و به عنوان جنایتکار جنگی محاکمه شد.
در ۲۵ ژوئیه ۱۹۴۱، پس از اشغال کشورهای بالتیک توسط آلمان که در تسخیر اتحاد جماهیر شوروی بودند، لوهس به عنوان «رایخس کومیسار برای اوستلاند» گماشته شد. لوهس وظایف خود را در گائو شلسویگ - هولشتاین حفظ کرد و میان دو دفتر خود در ریگا و کیل رفت و برگشت می کرد. به عنوان رایخس کومیسار برای اوستلاند و معاون آلفرد روزنبرگ، وی مسئول اجرای سیاست های آلمانی سازی نازی ها طبق طرح جامع برای شرق بود: کشتن تقریباً همه یهودیان، کولی ها و کمونیست ها و سرکوب مردم محلی از موارد ضروری آن به شمار می رفتند. لوهس مستقیماً مسئول اقدامات کشتاری، همچون نیروهای پلیس و آینزاتس گروپن تحت کنترل اس اس - بریگادفورر فرانتس اشتالکر، و بعدها رهبر اس اس و پلیس و فریدریش یکلن، سازمان دهنده اصلی کشتار رومبولا، نبود.
... [مشاهده متن کامل]
پس از قرارداد تسلیم آلمان در ۷ مه ۱۹۴۵، لوهس توسط نیروی زمینی بریتانیا دستگیر شد. در ۱۹۴۸، او به ۱۰ سال زندان محکوم شد ولی در ۱۹۵۱ به دلیل بیماری آزاد شد. دادستان های آلمانی دو اقامه دعوا علیه او صورت دادند که باعث شد او به مزایای بازنشستگی نرسد. وی سال های باقی مانده زندگی خود را در موهلنباربک گذراند و در زادگاهش در گذشت.
در ۲۵ ژوئیه ۱۹۴۱، پس از اشغال کشورهای بالتیک توسط آلمان که در تسخیر اتحاد جماهیر شوروی بودند، لوهس به عنوان «رایخس کومیسار برای اوستلاند» گماشته شد. لوهس وظایف خود را در گائو شلسویگ - هولشتاین حفظ کرد و میان دو دفتر خود در ریگا و کیل رفت و برگشت می کرد. به عنوان رایخس کومیسار برای اوستلاند و معاون آلفرد روزنبرگ، وی مسئول اجرای سیاست های آلمانی سازی نازی ها طبق طرح جامع برای شرق بود: کشتن تقریباً همه یهودیان، کولی ها و کمونیست ها و سرکوب مردم محلی از موارد ضروری آن به شمار می رفتند. لوهس مستقیماً مسئول اقدامات کشتاری، همچون نیروهای پلیس و آینزاتس گروپن تحت کنترل اس اس - بریگادفورر فرانتس اشتالکر، و بعدها رهبر اس اس و پلیس و فریدریش یکلن، سازمان دهنده اصلی کشتار رومبولا، نبود.
... [مشاهده متن کامل]
پس از قرارداد تسلیم آلمان در ۷ مه ۱۹۴۵، لوهس توسط نیروی زمینی بریتانیا دستگیر شد. در ۱۹۴۸، او به ۱۰ سال زندان محکوم شد ولی در ۱۹۵۱ به دلیل بیماری آزاد شد. دادستان های آلمانی دو اقامه دعوا علیه او صورت دادند که باعث شد او به مزایای بازنشستگی نرسد. وی سال های باقی مانده زندگی خود را در موهلنباربک گذراند و در زادگاهش در گذشت.
