هیلدا کمبل وان

هیلدا کمبل وان ( به انگلیسی:Hilda Campbell Vaughan؛ تلفظ: /ˈkæmbəl/ ؛ با نام متأهلی مورگان، ۱۲ ژوئن ۱۸۹۲–۴ نوامبر ۱۹۸۵ ) رمان نویس و داستان نویس ولزی بود که به زبان انگلیسی می نوشت. ده رمان متنوع او، که بیشتر در زادگاهش رادنورشایر اتفاق می افتد، به جوامع روستایی و قهرمانان مربوط می شود.
وان در بیلث ولز، پویس در خانواده ای مرفه، به عنوان کوچک ترین دختر هیو وان وان و ایوا ( با نام خانوادگی کمبل ) به دنیا آمد. پدرش یک وکیل موفق بود و مناصب دولتی مختلفی را در رادنورشایر داشت. او از نوادگان شاعر قرن هفدهم هنری وان بود. [ ۱]
وان به طور خصوصی تحصیل کرد و تا آغاز جنگ جهانی اول در سال ۱۹۱۴ میلادی در خانه ماند و پس از آن در بیمارستان صلیب سرخ و برای ارتش زنان در برکونشر و رادنورشایر خدمت کرد. کار او باعث شد با زنانی که در مزارع محلی زندگی می کردند ارتباط برقرار کند و همین امر تأثیری بر نوشته هایش بگذارد. [ ۲] در پایان جنگ او خانه را به مقصد لندن ترک کرد. او کمی بعد با مورگان ازدواج کرد و صاحب فرزند شد. [ ۳]
به توصیه شوهرش، وان تصمیم گرفت که رمان مهاجم را به عنوان اولین رمانش منتشر نکند. در عوض، او نبرد برای ضعیفان ( ۱۹۲۵ ) را انتخاب کرد که نسخه خطی آن را مورگان به طور گسترده ویرایش کرده بود. این زوج که هر دو نویسنده بودند، یکدیگر را در مورد مسائل ادبی راهنمایی و نصیحت می کردند. [ ۳]
در سال ۱۹۲۶، وان دومین فرزند این زوج به نام راجر را به دنیا آورد که کتابدار کتابخانه مجلس اعیان شد. موفقیت اولین رمان او در آن سال با انتشار رمان اینجا عاشقان هستند تکرار شد. زمانی که «مهاجم» سرانجام در سال ۱۹۲۸ منتشر شد، با استقبال خوبی نیز مواجه شد. [ ۴] دو رمان بعدی او، خانه پدرش ( ۱۹۳۰ ) و سرباز و نجیب زاده ( ۱۹۳۲ ) نیز مورد تحسین منتقدان قرار گرفتند. [ ۴] رمان دوم، احتمالاً موفق ترین رمان او، دراماتیزه شد و در همان سال در تئاتر وودویل لندن به نمایش درآمد. [ ۵]
دهه های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ دوران ناامیدی بود، که در آن وان بی ثمر به دنبال انتشار مجدد آثار قبلی بود. [ ۶] در سال ۱۹۵۷ او به همراه چارلز از هند غربی دیدن کرد، زیرا تصور می کرد آب و هوا ممکن است برای سلامت بیمار او مفید باشد. با این حال، این دیدار بی نتیجه ماند و او سال بعد درگذشت. وان که سلامت خودش را نیز تحت تأثیر قرار داده بود، دیگر هیچ رمانی منتشر نکرد و فقط نوشته هایی را برای بقیه عمرش منتشر کرد. آخرین قطعه او مقدمه ای بر قرن های توماس تراهرن بود که در سال ۱۹۶۰ منتشر شد و در آن شرحی از ایمان مذهبی خود را با عباراتی ارائه می دهد که به عنوان «شبه عرفانی» توصیف می شود. [ ۷] در سال ۱۹۶۳ او به عنوان عضو انجمن سلطنتی ادبیات انتخاب شد. هیلدا وان در ۴ نوامبر ۱۹۸۵ در خانه سالمندان در پاتنی لندن درگذشت و در داسرت رادنورشایر به خاک سپرده شد. [ ۵]