هیلدا تابا

هیلدا تابا ( به انگلیسی:Hilda Taba ) ( ۷ دسامبر ۱۹۰۲ در Kooraste استونی – ۶ ژوئیه ۱۹۶۷ در سن فرانسیسکو کالیفرنیا ) یک معمار و یک نظریه پرداز برنامه درسی، اصلاح گر برنامه درسی و یک مربی معلم بود. [ ۱] تابا متولد روستای کوچک Kooraste استونی بود. نام مادرش Liisa Leht بود و پدر او یک مدیر مدرسه بهنام رابرت تابا بود. شروع مدرسه هیلدا تابا در Kanepi Parish بود. او سپس در مدرسه گرامر دختران Võru'' حضور پیدا کرد و پس از آن در دانشگاه تارتو تحصیلات خود را در مقطع کارشناسی در رشته زبان انگلیسی و فلسفه به پایان رساند. زمانی که به تابا برای حضور در کالج برین مایر در پنسیلوانیا فرصت داده شد او مدرک کارشناسی ارشد خود را به دست آورد. پس از اتمام مدرک خود در برین مایر، در دانشگاه کلمبیا به عنوان استاد دانشگاه حضور یافت. او درخواست کار در دانشگاه تارتو را داد اما درخواست او رد شد چرا که او زن بود پس از آن مدیر برنامه درسی در مدرسه دالتون در شهر نیویورک شد.
هیلدا تابا دانشجوی جان دیویی بود؛ او اولین پایان نامه اش پس از تحصیل را با او نوشت و در مجموع هفت کتاب نوشت. پایان نامه او با عنوان پویایی آموزش: یک روش پیشرفته تفکر آموزشی ( ۱۹۳۲ ) با تمرکز بر آموزش برای دموکراسی است.
هیلدا تابا در شصت چهار سالگی درگذشت در حالی که او هنوز هم الهام بخش و مربی شاگردان خود بود، شاگردان او کارش را ادامه دادند. بسیاری از دانش آموزانش که اعضای موسسه ای برای توسعه کارکنان در میامی بودند از ایده های تابا برای ایجاد چهار استراتژی تفکر که به عنوان رویکرد تابا شناخته شده است استفاده کردند. چهار استراتژی عبارتند از: مفهوم توسعه، تفسیر داده ها، استفاده از تعمیم و تفسیر احساسات و نگرش ها و ارزش ها است.