هیفده

لغت نامه دهخدا

هیفده. [ دَه ْ ] ( عدد، ص ، اِ ) هفده. عدد اصلی مرکب از هفت و ده. آن عدد که پس از شانزده و قبل از هیجده است : ده تخت جامه مرتفع از هر لونی و ده کنیزک و هیفده غلام. ( تاریخ بیهقی ). رجوع به هفده شود.

فرهنگ فارسی

عدد اصلی مرکب از هفت و ده آن عدد که پس از پانزده و قل از هیجده است : ده تخت جامه مرتفع از هر لونی و ده کنیزک و هیفده غلام

پیشنهاد کاربران

بپرس