هیطل
لغت نامه دهخدا
هیطل. [ هََ طَ ] ( اِخ ) نام بلاد ماوراءالنهر است از بخارا و سمرقند و خجند و مابین اینها. ( معجم البلدان ). || اهل طخرستان. || قومی از ترک و خلج.( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || قومی از هند که ایشان را شوکت و منزلتی بود. هیاطل و هیاطله مانند آن است. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( اقرب الموارد ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید