هیطال

لغت نامه دهخدا

هیطال. [ هََ ] ( اِ ) مرد قوی. مفرد هیاطله است. هیاطله جمع هیطال باشد و هیطال به زبان بخارا مرد قوی باشد و نیرورا به زبان بخارا هیتال خوانند و به تازی گردانیده اند هیتال به هیطال. ( ترجمه طبری بلعمی ). هیطال جمع هیاطله غلط است و صحیح آن هبطال است با باء موحده. ( یادداشت مؤلف ). || ( اِخ ) هیتال. هپتال.

فرهنگ فارسی

مرد قوی هیتال

پیشنهاد کاربران

بپرس