هیصم

لغت نامه دهخدا

هیصم. [ هََ ص َ ] ( ع ص ، اِ ) ناب هیصم ؛ دندان شکننده هر چیز. || شیر. ( مهذب الاسماء ). اسد.شیر بیشه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). شیر درنده. ( غیاث اللغات ) ( قاموس ) ( اقرب الموارد ). || مردقوی. ( مهذب الاسماء ) ( اقرب الموارد ). مرد دلیر و توانا. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || نوعی از سنگ تابان. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( اقرب الموارد ).
هیصم. [ هََ ص َ ] ( اِخ ) ابن جابر خارجی ، مکنی به ابوبیهس. از خوارج است و گروه بیهسیه از خوارج بدو منسوبند. رجوع به تاج العروس و ملل ونحل شهرستانی و عقدالفرید ج 1 ص 271 و ج 2 ص 222 شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس