هیص

لغت نامه دهخدا

هیص. [ هََ ] ( ع اِ ) درشتی در چیزی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || سرگین مرغ. || ( مص ) گردن کوفتن. || سرگین انداختن مرغ. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( اقرب الموارد ). || درشتی کردن. ( اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس