هیشر

لغت نامه دهخدا

هیشر. [ هََ ش َ ] ( ع ص ) نرم سست. ( منتهی الارب ). نرم و سست و دراز از مردم. || ( اِ ) گیاهی است سست یا آن کنگر دشتی است که گیاهی باشد یا درختی است ریگستانی یا کوکنار. ( اقرب الموارد ) ( آنندراج ) ( منتهی الارب ). کنگر صحرایی است و درازی آن زیاده بر یک گز میشود و شکوفه آن پهن بود مانند بنفشه و در میان شکوفه آن مانند پنبه چیزی است اگر در گوش مردم رود کر گرداند. ( برهان ).

پیشنهاد کاربران

بپرس