هیستیایوس

دانشنامه آزاد فارسی

هیسْتیایوس ( ـ ۴۹۳پ م)(Histiaeus)
زمامدار خودکامۀ میلتوس، در آناتولی. دست نشاندۀ داریوش اول، پادشاه هخامنشیان، بود و در پی تحریک یونانی های ایونی، علیه داریوش سر به شورش برداشت (۴۹۹ـ۴۹۴پ م). به نوشتۀ هرودوت، هیستیایوس در خلال لشکرکشی داریوش به اسکوتیا(حدود ۵۱۳پ م)، با ترغیب فرمانروایان شهرهای مجاور و جلوگیری از تخریب پل رودخانۀ دانوب، که قرار بود نیروهای ایران از روی آن عبور کنند، به داریوش خدمت بزرگی کرد. داریوش در قدردانی از خدمت او، ادارۀ امور تراس (تراکیه)را به هیستیایوس سپرد؛ اما پس از چندی به وی مظنون شد و او را به شوشفراخواند و تحت نظر گرفت. درپی این رویداد، آریستاگوراس، داماد هیستیایوس، جانشین وی شد. براساس نوشته های نه چندان موثق هرودوت، هیستیایوس با فرستادن پیامی سرّی به آریستاگوراس از وی خواست ساکنان ایونی را به شورش علیه داریوش برانگیزد. هیستیایوس داریوش را متقاعد کرد که می تواند شورش ایونی ها را سرکوب کند و داریوش نیز وی را آزاد کرد. لیکن، ارتافرنایرانی به وفاداری وی به داریوش مظنون شد. سرانجام هیستیایوس به دزدی دریایی روآورد. درپی شکست کامل ناوگان دریایی ایونی ها (ح ۴۹۵پ م)، دستگیر و به دستور ارتافرن به صلیب کشیده شد.

پیشنهاد کاربران

بپرس