ایزه وان با نگارش ( هیزه جان ) ، از روستاهای استان آذربایجان شرقی است که در دهستان سینا بخش مرکزی شهرستان ورزقان واقع شده است.
این روستا به مختصات جغرافیائی N=۳۸°۳۷'۴۲٫۰۰" E=۴۶°۳۰'۱۶٫۰۰ با ارتفاع ۱۶۹۶ متر از سطح دریا قرار گرفته و یک روستای ییلاقی می باشد. این روستا به علت قرار گرفتن در منطقه چیچکلی در فصل تابستان پذیرای گردشگران و مهمانان زیادی از نقاط مختلف ایران می باشد.
بر اساس نوشته انباز، نام روستای ایزوان را که به اشتباه هیزه جان می نویسند، می توان اینطور معنی کرد: ایز ( به معنی خطی که با چوب یا چیز دیگری در زمین بکشند و راه یا مسیر ) + آوآن ( مخفف آهوان ) : نشانگاه شکار شکار گاه یا سرزمین رد پای شکار. [ نیازمند منبع] ساکنین این روستا در حال حاضر از ۱۵ خانواده تجاوز نمی کند و بیشتر به کشاورزی و دامداری مشغولند.
بر اساس نوشته یوسف دیزماری پس از تحمیل عهدنامه ترکمانچای در زمان فتحعلیشاه قاجار، صده ها خانوار بورچالی از آن سوی ارس بویژه پیرامون ایروان، پنک و شوره گول به شرق دهستان دیزمارشرقی آمدند و در ایزوان ( تغییر یافته ایروان ) ، مردانقم، اوشتبین و سایر مناطق مئشه داغی ولایت باستانی دیزمار ساکن شدند. در تاریخ و جغرافیای ایران این مهاجران بورچالی را ایل بهادری می گویند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین روستا به مختصات جغرافیائی N=۳۸°۳۷'۴۲٫۰۰" E=۴۶°۳۰'۱۶٫۰۰ با ارتفاع ۱۶۹۶ متر از سطح دریا قرار گرفته و یک روستای ییلاقی می باشد. این روستا به علت قرار گرفتن در منطقه چیچکلی در فصل تابستان پذیرای گردشگران و مهمانان زیادی از نقاط مختلف ایران می باشد.
بر اساس نوشته انباز، نام روستای ایزوان را که به اشتباه هیزه جان می نویسند، می توان اینطور معنی کرد: ایز ( به معنی خطی که با چوب یا چیز دیگری در زمین بکشند و راه یا مسیر ) + آوآن ( مخفف آهوان ) : نشانگاه شکار شکار گاه یا سرزمین رد پای شکار. [ نیازمند منبع] ساکنین این روستا در حال حاضر از ۱۵ خانواده تجاوز نمی کند و بیشتر به کشاورزی و دامداری مشغولند.
بر اساس نوشته یوسف دیزماری پس از تحمیل عهدنامه ترکمانچای در زمان فتحعلیشاه قاجار، صده ها خانوار بورچالی از آن سوی ارس بویژه پیرامون ایروان، پنک و شوره گول به شرق دهستان دیزمارشرقی آمدند و در ایزوان ( تغییر یافته ایروان ) ، مردانقم، اوشتبین و سایر مناطق مئشه داغی ولایت باستانی دیزمار ساکن شدند. در تاریخ و جغرافیای ایران این مهاجران بورچالی را ایل بهادری می گویند.
wiki: هیزه جان