هیربدسار. [ ب َ ] ( اِخ ) نام نامه ای است از مه آبادکه پارسیان ایران او را نخست وخشور یعنی پیغمبر عجم دانند و آذر هوشنگ بزرگ خوانند و آن نامه را پای چمها یعنی ترجمه تحت اللفظی متعدد کرده اند. یکی از آن ترجمه ها ترجمه فریدون فرخ بوده و دیگری ترجمه بزرگمهر است یعنی بوزرجمهر که برای انوشیروان دادگر نگاشته که یزدانیان سهی کیش که سپاهی نیز خوانند برآنند که برترین پیغمبران و بزرگترین پادشاهان و پدر مردم این دور مه آباد است. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ). اما این شرح بر اساس برساخته های آذرکیوان است و اساس ندارد.
