هیدروژنوزوم اندامکی محصور در غشا است که در برخی مژک داران بی هوازی، تاژک داران و قارچ ها یافت می شود. هیدروژنوزوم ها اندامک های بسیار متغیری هستند که احتمالاً از میتوکندری برای تولید هیدروژن مولکولی و ATP در شرایط بی هوازی تکامل یافته اند. [ ۱]
هیدروژنوزوم ها توسط دی. جی. لیندمارک و ام. مولر در سال ۱۹۷۳ کشف شدند. با توجه به این واقعیت که هیدروژنوزوم ها برای جاندارانی که در محیط های بی هوازی یا تحت فشار اکسیژن زندگی می کنند دارای اهمیت دودمان تکاملی هستند، بسیاری از مؤسسات تحقیقاتی یافته های خود را در مورد چگونگی تفاوت اندامک در منابع مختلف مستند کرده اند. [ ۲]
هیدروژنوزوم ها در اوایل دهه ۱۹۷۰ توسط دی. جی. لیندمارک و ام. مولر در دانشگاه راکفلر جداسازی، خالص سازی، شناسایی بیوشیمیایی و نام گذاری شدند. علاوه بر این مطالعه اولیه روی هیدروژنوزوم ها، آن ها همچنین برای اولین بار حضور پیروات:فردوکسین اکسیدوردوکتاز و هیدروژناز را در یوکاریوت ها نشان دادند. [ ۲] متعاقباً مطالعات بیشتری بر روی سیتولوژی بیوشیمیایی و سازمان دهی درون سلولی چندین انگل تک یاخته ای بی هوازی ( مانند: تک تارچه مهبل، تریکوموناس فوتئوس، ژیاردیا لامبلیا، و انتامیبا ) انجام شد. [ ۱]
این محققان با استفاده از اطلاعات به دست آمده از مطالعات سیتولوژی هیدروژنوزومی و بیوشیمیایی، نحوه عملکرد مترونیدازول ( Flagyl ) را تعیین کردند. امروزه مترونیدازول به عنوان یک داروی شیمی درمانی استاندارد برای درمان عفونت های بی هوازی شناخته شده است. [ ۳] [ ۴]
از زمان کشف آن ها، هیدروژنوزوم ها در انواع مژک داران تک یاخته ای بی هوازی، تاژک داران و قارچ ها یافت شده اند. مهم ترین آن ها انگلی به نام تریکوموناس واژینالیس است. به عنوان عامل شایع ترین بیماری مقاربتی باکتریایی، تریکوموناس واژینالیس یک تک یاخته ای بی هوازی کاملاً اثبات شده دارای هیدروژنوزوم است. [ ۵]
هیدروژنوزوم ها اندامک هایی هستند که در حدس و گمان از میتوکندری تکامل یافته اند تا مکانیسم دیگری را برای ساخت ATP بی هوازی با استفاده از پیرووات فراهم کنند. این واکنش منجر به تولید هیدروژن مولکولی می شود که اندامک نام خود را از آن گرفته است. [ ۲]
اندازهٔ هیدروژنوزوم ها از ۰٫۵ تا ۲ میکرومتر متغیر است و توسط یک غشای دوگانه محدود می شوند. آن ها بیشتر شکلی زنگوله مانند دارند و در مجتمع های بزرگی از هیدروژنوزوم های انباشته یافت می شوند. این پشته ها از ۴ یا ۵ ( به نام کمپلکس های juvenile ) تا ۲۰ یا بیشتر هیدروژنوزوم متغیر است. [ ۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفهیدروژنوزوم ها توسط دی. جی. لیندمارک و ام. مولر در سال ۱۹۷۳ کشف شدند. با توجه به این واقعیت که هیدروژنوزوم ها برای جاندارانی که در محیط های بی هوازی یا تحت فشار اکسیژن زندگی می کنند دارای اهمیت دودمان تکاملی هستند، بسیاری از مؤسسات تحقیقاتی یافته های خود را در مورد چگونگی تفاوت اندامک در منابع مختلف مستند کرده اند. [ ۲]
هیدروژنوزوم ها در اوایل دهه ۱۹۷۰ توسط دی. جی. لیندمارک و ام. مولر در دانشگاه راکفلر جداسازی، خالص سازی، شناسایی بیوشیمیایی و نام گذاری شدند. علاوه بر این مطالعه اولیه روی هیدروژنوزوم ها، آن ها همچنین برای اولین بار حضور پیروات:فردوکسین اکسیدوردوکتاز و هیدروژناز را در یوکاریوت ها نشان دادند. [ ۲] متعاقباً مطالعات بیشتری بر روی سیتولوژی بیوشیمیایی و سازمان دهی درون سلولی چندین انگل تک یاخته ای بی هوازی ( مانند: تک تارچه مهبل، تریکوموناس فوتئوس، ژیاردیا لامبلیا، و انتامیبا ) انجام شد. [ ۱]
این محققان با استفاده از اطلاعات به دست آمده از مطالعات سیتولوژی هیدروژنوزومی و بیوشیمیایی، نحوه عملکرد مترونیدازول ( Flagyl ) را تعیین کردند. امروزه مترونیدازول به عنوان یک داروی شیمی درمانی استاندارد برای درمان عفونت های بی هوازی شناخته شده است. [ ۳] [ ۴]
از زمان کشف آن ها، هیدروژنوزوم ها در انواع مژک داران تک یاخته ای بی هوازی، تاژک داران و قارچ ها یافت شده اند. مهم ترین آن ها انگلی به نام تریکوموناس واژینالیس است. به عنوان عامل شایع ترین بیماری مقاربتی باکتریایی، تریکوموناس واژینالیس یک تک یاخته ای بی هوازی کاملاً اثبات شده دارای هیدروژنوزوم است. [ ۵]
هیدروژنوزوم ها اندامک هایی هستند که در حدس و گمان از میتوکندری تکامل یافته اند تا مکانیسم دیگری را برای ساخت ATP بی هوازی با استفاده از پیرووات فراهم کنند. این واکنش منجر به تولید هیدروژن مولکولی می شود که اندامک نام خود را از آن گرفته است. [ ۲]
اندازهٔ هیدروژنوزوم ها از ۰٫۵ تا ۲ میکرومتر متغیر است و توسط یک غشای دوگانه محدود می شوند. آن ها بیشتر شکلی زنگوله مانند دارند و در مجتمع های بزرگی از هیدروژنوزوم های انباشته یافت می شوند. این پشته ها از ۴ یا ۵ ( به نام کمپلکس های juvenile ) تا ۲۰ یا بیشتر هیدروژنوزوم متغیر است. [ ۱]
wiki: هیدروژنوزوم