هیدروژن مایع

هیدروژن مایع ( به انگلیسی: Liquid hydrogen ) LH2 یک ترکیب شیمیایی با شناسه پاب کم ۷۸۳ است. شکل ظاهری این ترکیب، مایع بی رنگ است؛ و خاصیت سرمازایی بالایی دارد، و از سرد کردن هیدروژن تا دمایی نزدیک به زیر صفر ( ۲۷۳ - درجه سانتی گراد ) بدست می آید.
هیدروژن مایع یک سوخت موشک مایع رایج برای کاربردهای موشکی است - هم ناسا و هم نیروی هوایی ایالات متحده تعداد زیادی مخزن هیدروژن مایع با ظرفیت جداگانه تا 3. 8 میلیون لیتر ( 1 میلیون گالن ایالات متحده ) را اداره می کنند. [ ۲] در اکثر موتورهای موشکی که با هیدروژن مایع سوخت می شوند، ابتدا نازل و سایر قسمت ها را قبل از مخلوط شدن با اکسیدکننده - معمولاً اکسیژن مایع ( LOX ) - خنک می کند و برای تولید آب با اثری از اوزون و پراکسید هیدروژن می سوزاند. موتورهای موشک H2 - O2 عملی دارای سوخت غنی هستند به طوری که اگزوز حاوی مقداری هیدروژن نسوخته است. این امر فرسایش محفظه احتراق و نازل را کاهش می دهد. همچنین وزن مولکولی اگزوز را کاهش می دهد، که در واقع می تواند با وجود احتراق ناقص، تکانه های خاص را افزایش دهد. هیدروژن مایع را می توان به عنوان سوخت موتور احتراق داخلی یا پیل سوختی استفاده کرد. زیردریایی های مختلف ( زیردریایی نوع 212، زیردریایی نوع 214 ) و خودروهای مفهومی هیدروژنی با استفاده از این نوع هیدروژن ساخته شده اند. به دلیل شباهت آن، سازندگان گاهی اوقات می توانند تجهیزات را با سیستم ‎های طراحی شده برای گاز طبیعی مایع ( LNG ) اصلاح کرده و به اشتراک بگذارند. با این حال، به دلیل انرژی حجمی کمتر، حجم هیدروژن مورد نیاز برای احتراق زیاد است. مگر اینکه از درفشانش مستقیم استفاده شود، یک اثر جابجایی شدید گاز نیز حداکثر تنفس را مختل می کند و تلفات پمپاژ را افزایش می دهد. هیدروژن مایع همچنین برای خنک کردن نوترون ها استفاده می شود تا در پراکندگی نوترونی استفاده شود. از آنجایی که نوترون ها و هسته های هیدروژن جرم های مشابهی دارند، تبادل انرژی جنبشی در هر برهمکنش حداکثر است ( برخورد الاستیک ) . در نهایت، هیدروژن مایع فوق گرم در بسیاری از آزمایشات اتاقک حباب استفاده شد. اولین بمب گرما هسته ای، آیوی مایک، از دوتریوم مایع ( هیدروژن - 2 ) برای همجوشی هسته ای استفاده کرد.