هیدروسل ( به انگلیسی: Hydrocele ) به معنی تجمع مایع در داخل اسکروتوم است. مایع معمولاً در بین لایه های احشایی ( ویسرال ) و جداری ( پاریتال ) غشای مهبلی ( Tunica vaginalis ) اطراف بیضه تجمع می یابد. هیدروسل شایع ترین علت تورم اسکروتوم ( کیسهٔ بیضه ) است.
هیدروسل یک ساختمان ایجاد شده از مایع آب مانند، اطراف یک یا دو بیضه می باشد که باعث می شود اسکروتوم، پوست بیضه یا ناحیه کشاله ران متورم شود. این بزرگی و تورم، ناراحت کننده و معمولاً بدون درد است و به طور کلی خطرناک نیست. اگر چه هیدروسل بیشتر در بچه های زیر یکسال دیده می شود، ولی در هر سنی از زندگی ممکن است اتفاق افتد.
بیماری هیدروسل معمولاً علامت خاصی ندارد. هنگامیکه هیدروسل بزرگ شود، از نظر شکل و ظاهر بدشکل می شود و احساس سنگینی در بیضه فرد ایجاد می کند و راه رفتن فرد را با اشکال مواجه می کند. گاهی باعث درد، تورم و قرمزی پوست بیضه شده و باعث فشار در قاعده آلت می شود.
علت اکثر هیدروسل ها نامشخص است. هیدروسلی که در بچه های زیر یکسال به وجود می آید، به معنای باز بودن ارتباط شکم با اسکروتوم می باشد و قبل از یک سالگی یا موقع تولد به طور طبیعی این ارتباط بسته می شود و هیدروسل خود به خود محو می گردد.
هیدروسلی که بعداً در طول زندگی به وجود می آید به علت ضایعه، ضربه و جراحی اسکروتوم یا ناحیه کشاله ران می باشد و ممکن است به علت التهاب یا عفونت بیضه یا اپی دیدیم به وجود می آید.
بیماری هیدروسل ممکن است ۱۰ درصد به علت سرطان بیضه یا سرطان کلیه به وجود آید. این فرم از هیدروسل در هر سنی به وجود می آید ولی بیشتر در سنین بالای ۴۰ سالگی به وجود می آید.
تشخیص بر اساس معاینه بالینی می باشد. در معاینه بیضه، بزرگی آن قابل مشاهده است و پزشک از پشت بیضه نور به پوست بیضه می تاباند که به آن ( TRANSILLUMINATION ) گویند. این معاینه به منظور بررسی وجود توده در بیضه ( سرطان بیضه ) صورت می گیرد. وقتی نور به پوست بیضه تابیده می شود، مایع اطراف بیضه روشن می شود و وجود توده در این حالت رد می گردد. اگر توده یا سرطان وجود داشته باشد، نور از مایع رد نمی شود و مایع روشن نمی شود. تشخیص قطعی با انجام سونوگرافی بیضه می باشد.
به طور کلی هیدروسل خطرناک نیست و معمولاً بر باروری تأثیر نمی گذارد. با این حال، ممکن است هیدروسل با یک بیماری زمینه ای در بیضه مرتبط باشد و منجر به عوارض جدی شود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفهیدروسل یک ساختمان ایجاد شده از مایع آب مانند، اطراف یک یا دو بیضه می باشد که باعث می شود اسکروتوم، پوست بیضه یا ناحیه کشاله ران متورم شود. این بزرگی و تورم، ناراحت کننده و معمولاً بدون درد است و به طور کلی خطرناک نیست. اگر چه هیدروسل بیشتر در بچه های زیر یکسال دیده می شود، ولی در هر سنی از زندگی ممکن است اتفاق افتد.
بیماری هیدروسل معمولاً علامت خاصی ندارد. هنگامیکه هیدروسل بزرگ شود، از نظر شکل و ظاهر بدشکل می شود و احساس سنگینی در بیضه فرد ایجاد می کند و راه رفتن فرد را با اشکال مواجه می کند. گاهی باعث درد، تورم و قرمزی پوست بیضه شده و باعث فشار در قاعده آلت می شود.
علت اکثر هیدروسل ها نامشخص است. هیدروسلی که در بچه های زیر یکسال به وجود می آید، به معنای باز بودن ارتباط شکم با اسکروتوم می باشد و قبل از یک سالگی یا موقع تولد به طور طبیعی این ارتباط بسته می شود و هیدروسل خود به خود محو می گردد.
هیدروسلی که بعداً در طول زندگی به وجود می آید به علت ضایعه، ضربه و جراحی اسکروتوم یا ناحیه کشاله ران می باشد و ممکن است به علت التهاب یا عفونت بیضه یا اپی دیدیم به وجود می آید.
بیماری هیدروسل ممکن است ۱۰ درصد به علت سرطان بیضه یا سرطان کلیه به وجود آید. این فرم از هیدروسل در هر سنی به وجود می آید ولی بیشتر در سنین بالای ۴۰ سالگی به وجود می آید.
تشخیص بر اساس معاینه بالینی می باشد. در معاینه بیضه، بزرگی آن قابل مشاهده است و پزشک از پشت بیضه نور به پوست بیضه می تاباند که به آن ( TRANSILLUMINATION ) گویند. این معاینه به منظور بررسی وجود توده در بیضه ( سرطان بیضه ) صورت می گیرد. وقتی نور به پوست بیضه تابیده می شود، مایع اطراف بیضه روشن می شود و وجود توده در این حالت رد می گردد. اگر توده یا سرطان وجود داشته باشد، نور از مایع رد نمی شود و مایع روشن نمی شود. تشخیص قطعی با انجام سونوگرافی بیضه می باشد.
به طور کلی هیدروسل خطرناک نیست و معمولاً بر باروری تأثیر نمی گذارد. با این حال، ممکن است هیدروسل با یک بیماری زمینه ای در بیضه مرتبط باشد و منجر به عوارض جدی شود.
wiki: هیدروسل