هیدتاکا میازاکی

هیدِتاکا میازاکی ( 宮崎 英高 میازاکی هیدتاکا، متولد حدود ۱۹۷۴–۱۹۷۵ ) کارگردان، طراح، نویسنده و مدیر شرکت سازنده بازی های ویدیویی ژاپنی از فرام سافتور است. او ابتدا در سال ۲۰۰۴ به عنوان طراح بازی برای سری Armored Core به شرکت ملحق شد و قبل از اینکه بیشتر برای ساخت سری سولز شناخته شود. او در سال ۲۰۱۴ به ریاست شرکت ارتقا یافت و همچنین به عنوان مدیر نماینده آن فعالیت می کند. از دیگر بازی های قابل توجهی که او روی آن ها کار کرده است می توان به بلادبورن، سکیرو و الدن رینگ اشاره کرد.
تأثیرات میازاکی از آثار رمان نویسان مختلف، مانگاکاها و دیگر طراحان بازی مانند فومیتو اوئدا و یوجی هوری و همچنین معماری آسیایی و اروپایی متفاوت است. بازی های میازاکی، به ویژه سری سولز، اغلب به استفاده از سختی بالا و مقدار زیادی از زمینه و اطلاعات شخصیت ها از طریق متن و نشانه های محیطی ارائه می شوند. کار او در سری سولز، و برنده شدن جوایز مختلف باعث شده است او را به عنوان یک مولف بازی های ویدئویی شناخته بشناسند.
او توسط مجله Time به عنوان 100 فرد تاثیر گذار جهان در سال 2022 معرفی شد.
در پرونده ی ویژه ای که سایت فامیتسو به مناسبت ۲۰ سالگی عرضه ی بازی Ico در ژاپن تدارک دیده، چهره های مطرحی درباره ی الهام بخش بودن این بازی در کارهایشان اشاره کرده اند. یکی از افراد، هیدتاکا میازاکی بوده است که به نقش مهم این بازی روی خلق خود اشاره کرده است
میازاکی که در سال های اخیر الگوی بسیاری بوده، توضیح می دهد که اگر او در خانه ی دوستش به تجربه ی بازی Ico نمی پرداخت، در همان وهله ی اول ممکن بود اصلاً وارد صنعت بازی های ویدیویی نشود
میازاکی در حدود سال های ۱۹۷۴ تا ۱۹۷۵ به دنیا آمد و در حالی که در شهر شیزوئوکا، ژاپن زندگی می کرد، «بسیار فقیر» بزرگ شد و اظهار داشت که در کودکی هیچ آرزویی برای زندگی نداشت. با وجود این، او کتاب زیاد می خواند، اما از آنجایی که والدینش توانایی خرید کتاب یا مانگا را نداشتند، مجبور شد از کتابخانه محلی خود امانت بگیرد. کتاب هایی که در آن زمان می خواند، گاهی اوقات فراتر از توانایی های خواندن او بودند، با قسمت هایی که او نمی توانست به طور کامل بفهمد. میازاکی با استفاده از تخیل خود برای پر کردن جاهای خالی با استفاده از تصاویر همراه، از این به عنوان الهام بخش برخی از ایده های بعدی خود در مورد طراحی بازی های ویدیویی استفاده کرد. علاوه بر این، والدینش تا زمانی که او به سن کافی برای حضور در دانشگاه برسد، از انجام بازی های ویدیویی محدود شده بود، بنابراین در عوض کتاب های بازی و بازی های رومیزی مانند جادوگری استیو جکسون! و سیاه چال ها و اژدهایان را بازی می کرد.