هیاکل

/hayAkel/

لغت نامه دهخدا

هیاکل. [ هََ ک ِ ] ( ع اِ ) ج ِ هیکل. رجوع به هیکل شود.

جمع هیکل
جمع هیکل

(هَ کِ ) [ ع . ] (اِ. ) جِ هیکل .

= هیکل

هیکل ها
اشباح
. . . و حتی بدون ظهور رعد و برق و زلزله و ظهور هیاکل و اشباح غریب و. . .
کتاب بیگانه ای در دهکده