هیان

لغت نامه دهخدا

هیان. [ هََی ْ یا ] ( ع اِ ) هَیّان بن بَیّان ؛ کنایه از آنکه او را و پدرش را کسی نشناسد. ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). کنایه از بی پدرومادر. رجوع به هی بن بی شود.

فرهنگ فارسی

ابن بیان کنایه از اینکه او را و پدرش را کسی نشناسد کنایه از بی پدر و مادر

دانشنامه عمومی

هیان، روستایی در دهستان زرآباد غربی بخش کاروان شهرستان زرآباد در استان سیستان و بلوچستان ایران است.
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵، جمعیت این روستا برابر با ۳۱۱ نفر ( ۷۴ خانوار ) بوده است. [ ۱]
عکس هیان
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس