هیاسه. [ هََ س َ / س ِ ] ( اِ ) دوال. ( غیاث اللغات ). دوالی را گویند که بدان تنگ زین اسب را بر پشت اسب و تنگ بالای بار را بر پشت چاروا بکشند. ( آنندراج ) ( برهان ). و در عربی حیاصه بدین معنی آمده است : پس ساخته زان دوال خودرنگ بر اسب فلک هیاسه تنگ.
خاقانی.
فرهنگ فارسی
دوال دوالی را گویند که بدان تنگ زین اسب را بر پشت اسب و تنگ بالای بار را بر پشت چاروا بکشند
