هیأت رز بیلی. هیئت رز - بیلی ( Rose–Baley Party ) ، نخستین کاروان درشکه مهاجرین اروپایی آمریکایی بود که مسیر ۳۵م موازی معروف به «راه کاروان بیل» که توسط «ادوارد فیتزجرالد بیل»[ الف] ایجاد شد، عبور کرد. این مسیر از زونی پوبلوو، نیومکزیکو تا رودخانهٔ کلرادو در نزدیکی نیدلز امروزی در کالیفرنیا امتداد می یابد.
در سال ۱۸۵۸، لنونارد جان رز، تاجر ثروتمند از کئوساوکوا، آیووا پس از این که روایت ها و داستان های کارگران معدن طلا را که از ایالت کالیفرنیا برمی گشتند شنید، این هیأت را شکل داد. او متعاقباً یک کاروان درشکه بسیار مجهر را که شامل ۲۰ اسب و ۲۰۰ گاو اصیل دورهامی بود، آماده کرد. او همچنین ۴ درشکه بزرگ پوشیده و ۳ یوغ ورزاو را آماده ساخت تا هر درشکه را بکشند. شرکت رز، در اوایل ماه آوریل شهر آیووا را ترک کرد و در اوسط ماه می با شرکت بیلی پیوست که این شرکت توسط گیلیوم بیلی، سرباز اسبق ارتش جنگ شاهین سیاه رهبری می شد. امکانات و تجهیزات مشترک آن ها به ۲۰ درشکه، ۴۰ مرد، ۵۰ الی ۶۰ زن و کودک و نزدیک به ۵۰۰ رمه گاو می رسید. جان اودل، وزیر تعمیددهنده ۶۲ ساله، کتاب چه یادداشتی از سفرهای پارتی را نزد خود داشت که در آن موقعیت های اردوگاه را درج می کرد و پیشرفت کاری آن ها را مستندسازی می نمود و موجودیت منابع را یادداشت می نمود.
در ۳۰ اوت سال ۱۸۵۸، پس از این که هیأت رز - بیلی بیش از ۱۲۰۰ مایل ( ۱۹۰۰ کیلومتر ) را در چهار ماه طی کردند و خود را آماده کرده بودند تا از رودخانهٔ کلرادو در نزدیکی نیدلز امروزی در کالیفرنیا عبور کنند، مورد حمله قرار گرفتند. که سرانجام ۸ عضو آن ها کشته شدند و ۵ طفل و ۱۳ زن زخم برداشتند. مهاجرین نیز چندین مهاجم را به قتل رسانیدند و تصمیم گرفتند، به جای ادامه سفر به مقصد تعیین شده خود در جنوب کالیفرنیا دوباره فاصله ۵۰۰ مایل ( ۸۰۰ کیلومتر ) را به سمت البوکرکی، نیومکزیکو پیموده و عقب نشینی کنند.
طبق سخن چالز دبلیو. بیلی، گیلیوم بیلی، خواهرزاده بزرگ صاحب شرکت بیلی و نویسنده کتاب «فاجعه کلرادو: مسیر درشکه بیل و نخستین هیأت مهاجر»[ ب] ( ۲۰۰ ) ، دربارهٔ آنچه در مسیر درشکه بیل اتفاق افتاد، کم تر نوشته شده است. چون تجارب منفی نخستین کاروان درشکه به منظور تلاش برای عبور مؤثر «کاربرد آن مردم را ناامید ساخت». [ ۱] پدربزرگ و مادربزرگ بیلی در راستای تشکیل شرکت در سال ۱۸۵۸ با برادر پدربزرگ یا مادربزرگ او متحد شدند و در شرکتی ادغام شدند که از سوی لئونارد جان رز رهبری می شد تا هیأت رز - بیلی را شکل دهند. [ ۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر سال ۱۸۵۸، لنونارد جان رز، تاجر ثروتمند از کئوساوکوا، آیووا پس از این که روایت ها و داستان های کارگران معدن طلا را که از ایالت کالیفرنیا برمی گشتند شنید، این هیأت را شکل داد. او متعاقباً یک کاروان درشکه بسیار مجهر را که شامل ۲۰ اسب و ۲۰۰ گاو اصیل دورهامی بود، آماده کرد. او همچنین ۴ درشکه بزرگ پوشیده و ۳ یوغ ورزاو را آماده ساخت تا هر درشکه را بکشند. شرکت رز، در اوایل ماه آوریل شهر آیووا را ترک کرد و در اوسط ماه می با شرکت بیلی پیوست که این شرکت توسط گیلیوم بیلی، سرباز اسبق ارتش جنگ شاهین سیاه رهبری می شد. امکانات و تجهیزات مشترک آن ها به ۲۰ درشکه، ۴۰ مرد، ۵۰ الی ۶۰ زن و کودک و نزدیک به ۵۰۰ رمه گاو می رسید. جان اودل، وزیر تعمیددهنده ۶۲ ساله، کتاب چه یادداشتی از سفرهای پارتی را نزد خود داشت که در آن موقعیت های اردوگاه را درج می کرد و پیشرفت کاری آن ها را مستندسازی می نمود و موجودیت منابع را یادداشت می نمود.
در ۳۰ اوت سال ۱۸۵۸، پس از این که هیأت رز - بیلی بیش از ۱۲۰۰ مایل ( ۱۹۰۰ کیلومتر ) را در چهار ماه طی کردند و خود را آماده کرده بودند تا از رودخانهٔ کلرادو در نزدیکی نیدلز امروزی در کالیفرنیا عبور کنند، مورد حمله قرار گرفتند. که سرانجام ۸ عضو آن ها کشته شدند و ۵ طفل و ۱۳ زن زخم برداشتند. مهاجرین نیز چندین مهاجم را به قتل رسانیدند و تصمیم گرفتند، به جای ادامه سفر به مقصد تعیین شده خود در جنوب کالیفرنیا دوباره فاصله ۵۰۰ مایل ( ۸۰۰ کیلومتر ) را به سمت البوکرکی، نیومکزیکو پیموده و عقب نشینی کنند.
طبق سخن چالز دبلیو. بیلی، گیلیوم بیلی، خواهرزاده بزرگ صاحب شرکت بیلی و نویسنده کتاب «فاجعه کلرادو: مسیر درشکه بیل و نخستین هیأت مهاجر»[ ب] ( ۲۰۰ ) ، دربارهٔ آنچه در مسیر درشکه بیل اتفاق افتاد، کم تر نوشته شده است. چون تجارب منفی نخستین کاروان درشکه به منظور تلاش برای عبور مؤثر «کاربرد آن مردم را ناامید ساخت». [ ۱] پدربزرگ و مادربزرگ بیلی در راستای تشکیل شرکت در سال ۱۸۵۸ با برادر پدربزرگ یا مادربزرگ او متحد شدند و در شرکتی ادغام شدند که از سوی لئونارد جان رز رهبری می شد تا هیأت رز - بیلی را شکل دهند. [ ۱]
wiki: هیأت رز بیلی