هیاءه
لغت نامه دهخدا
هیاءة. [ ءَ ] ( ع اِ ) هیئة. حال چیزی و کیفیت آن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). رجوع به مدخل قبل شود. || ( مص ) آرزومند چیزی گردیدن. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). اشتیاق پیدا کردن به چیزی. ( اقرب الموارد ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید