هگادا

دانشنامه آزاد فارسی

هَگادا (haggadah)
در عبریبه معنی «گفتن». روایت نیایش نامه گونه بردگی و اسارت بنی اسرائیلدر مصر و آزادی آنان به فرمان خدا و به دست موسی، این روایت محور مراسم صرف غذای سِدِررا در عید یهودی فصح (فطیر)تشکیل می دهد. قصه با پرسش و پاسخ شکل نمایشی پیدا می کند و با آوازها، بحث ها، دعاها، و مزمورگونهها بافتی گسسته ـ پیوسته و درهم تنیده دارد. هگادا همچنین به کتابی اطلاق می شود که متن آن غالباً آرایه مند یا مصور است.

پیشنهاد کاربران

بپرس