هکهک

لغت نامه دهخدا

هکهک. [ هَُ هَُ ] ( اِ صوت )آواز گریه که در گلو باشد. ( انجمن آرا ) :
صوفیا قرّابه از می هکهک گریه گشاد
گریه ٔخونین او در سجده گاه او ببین.
امیرخسرو.
رجوع به هق هق شود.

فرهنگ فارسی

(اسم ) جستن گلو فواق .توضیح سکسکه
آواز گریه که در گلو باشد

فرهنگ معین

(هَ هَ ) (اِ. ) ۱ - سکسکه . ۲ - هق هق گریه .

فرهنگ عمید

۱. سکسکه.
۲. صدای گریه که در گلو افتد.

پیشنهاد کاربران

نوسته. [ ت َ / ت ِ / ن َ وَ ت َ / ت ِ ] ( اِ ) صدای گریه که در گلو پیچد. ( برهان قاطع ) ( ناظم الاطباء ) . گریه در گلو و فریاد، و ظاهراً تصحیف نیوشه است. ( از رشیدی ) . نیوشه هم به این معنی ظاهراً مصحف شنوشه = سنوسه = اشنوسه است ، چنانکه به اقرب احتمال در این بیت بدیع بلخی :
...
[مشاهده متن کامل]

اشک بارید و پس نیوشه گرفت
باز بفزود گفتهای دراز.
نیوشه مصحف شنوشه است. ( احوال رودکی تألیف سعید نفیسی ، از حاشیه برهان قاطع چ معین ) .

هک هک = سکسکه

بپرس