هکل

لغت نامه دهخدا

هکل. [ هَُ ک َ ] ( اِ ) سماروغ را گویند، و آن رستنیی باشد که از جاهای نمناک و زیر خمهای آب و شراب و سرکه و مانند آن روید. گویند هرکه آن را در محل جنابت و ناپاکی خورد نسل وی منقطع گردد یعنی او را فرزند نشود، و آن را به عربی بنات الرعد خوانند. ( آنندراج ). فقع. ( فهرست مخزن الادویه ).

فرهنگ فارسی

طبیعی دان و فیلسوف آلمانی ( و. ۱۸۳۴ - ف. ۱۹۱۹ م . ) و یکی از نخستین پیروان داروین در آن کشور . تحقیقات وی در مورد جانوران بی مهره دریایی معروف است . نظریات او با آنکه اکثرا اشتباه آمیز بود اما موجد تحقیقات و پژوهشهای جدید شد .
(اسم ) سماروغ

فرهنگ عمید

= قارچ

پیشنهاد کاربران

بپرس