هژهار. [ هََ ] ( اِ )نوعی از علتهای اسبان ، و آن دندان زیادتی باشد مر اسب را که تا آن را نشکنند یا نکنند اسب علف را به فراغت نمیتواند خورد و فربه نمیشود. ( برهان ) ( رشیدی ).
فرهنگ عمید
دندان زایدی که در دهان اسب درمی آید و تا آن را بیرون نیاورند نمی تواند علوفه بخورد.
