هپلیت. [ هَُ ] ( یونانی ، اِ ) اصل این کلمه یونانی است و در آن زبان به معنی سلاح و ساز و برگ کامل میباشد، ولی در یونان باستان به پیاده نظام سنگین اسلحه اطلاق میشده است. هپلیت ها دارای اسلحه کامل بودند و آنان را کلاه خودی با تاج گل بود و زرهی سرخ رنگ با زانوبند و شمشیر و نیزه ، به تن داشتند. هر هپلیت ، امربری داشت که به هنگام خدمت ، غذا و سلاح جنگی وی را حمل میکرد. ( از لاروس ). هپلیت. [ هَُ ] ( فرانسوی ، اِ ) نوعی از بی مهرگانند که دارای غلاف فسیلی می باشند و در طبقات گل سفید یافت میشوند. نزدیک به پنجاه نوع از آنها شناخته شده است. ( از لاروس ).
