هپاتیت سی

دانشنامه عمومی

هپاتیت سی ( به انگلیسی: Hepatitis C ) نوعی عفونت است که عمدتاً کبد را تحت تأثیر قرار می دهد. ویروس هپاتیت سی ( HCV ) علت این بیماری است. [ ۱] هپاتیت سی اغلب هیچ علائمی ندارد، اما عفونت مزمن موجب زخم شدن کبد می شود، و پس از چند سال به سیروز کبد می انجامد. در بعضی موارد، افراد مبتلا به سیروز کبد همچنین دارای نارسایی کبد، سرطان کبد، یا عروق بسیار متورم مری و معده می باشند که این مورد آخر می تواند منجر به خون ریزی تا حد مرگ شود. . [ ۱]
افراد اغلب از طریق تماس خونی ناشی از استعمال درون وریدی مواد مخدر، تجهیزات پزشکی ضدعفونی نشده، و تزریق خون به هپاتیت سی مبتلا می شوند. به صورت تخمینی ۱۳۰ تا ۱۷۰ میلیون نفر در سراسر جهان به هپاتیت سی مبتلا هستند. دانشمندان در دهه ۱۹۷۰ تحقیقات در مورد HCVرا آغاز کردند و در ۱۹۸۹ وجود این بیماری را تأیید نمودند. [ ۲] این ویروس به عنوان عامل بیماری در سایر حیوانات شناخته نشده است.
اینترفرون و ریباویرین داروهای استاندارد برای HCV هستند. بین ۵۰٪ تا ۸۰٪ افرادی که با این داروها تحت معالجه قرار می گیرند، درمان می شوند. کسانی که به سیروز یا سرطان کبد دچار می شوند، ممکن است به پیوند کبد نیاز پیدا کنند، ولی ویروس اغلب پس از پیوند مجدداً عود می کند. [ ۳] هیچ واکسنی برای هپاتیت سی وجود ندارد.
هپاتیت سی تنها در ۱۵٪ موارد به علایم حاد منجر می شود. [ ۴] علایم اغلب ملایم و نامشخص هستند، از جمله کاهش اشتها، خستگی، تهوع، دردهای مفصلی یا عضلانی، و کاهش وزن. [ ۵] تنها موارد کمی از عفونت حاد با زردی همراه است. [ ۶] عفونت در ۱۰–۵۰٪ افراد و بیش از سایرین در بانوان جوان، بدون درمان بهبود می یابد. [ ۶]
هشتاد درصد افرادی که در معرض این ویروس قرار می گیرند، به عفونت مزمن دچار می شوند. [ ۷] اکثر افراد در دهه های نخستین عفونت، کمترین یا هیچ علائمی را تجربه نمی کنند، [ ۸] اگرچه هپاتیت سی مزمن می تواند با خستگی همراه باشد. . [ ۹] هپاتیت سی در میان افرادی که برای چندین سال به این بیماری مبتلا بوده اند، علت اصلی سیروز کبد و سرطان کبد است. [ ۳] بین ۱۰–۳۰٪ از افرادی که بیش از ۳۰ سال مبتلا بوده اند، به سیروز کبد دچار می شوند. [ ۳] [ ۵] سیروز کبد در افرادی که همچنین به هپاتیت بی یا HIV مبتلا بوده اند، معتادان الکلی و مردان شایع تر است. [ ۵] افرادی که به سیروز کبد مبتلا می شوند، با خطری ۲۰ برابر بیشتر در ابتلا به سرطان کبد مواجه هستند؛ با میزان ۱–۳٪ در سال. [ ۳] [ ۵] در معتادان به الکل، خطر ابتلا ۱۰۰ برابر بیشتر است. [ ۱۰] هپاتیت سی علت ۲۷٪ از موارد سیروز کبد و ۲۵٪ از موارد سرطان کبد است. [ ۱۱]
عکس هپاتیت سیعکس هپاتیت سیعکس هپاتیت سی
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

هپاتیت سی ( به انگلیسی: Hepatitis C ) یک بیماری عفونی - ویروسی است که توسط ویروس هپاتیت سی موسوم به HCV ایجاد می شود و یک ویروس دارای پوشش با RNA مثبت است و جزو فلاوی ویروس طبقه بندی می شود. آلودگی به این ویروس باعث التهاب در پارانشیم کبد می گردد. در بیشتر موارد٬ آغاز این بیماری بدون نشانه ( سمپتوم ) است اما در مراحل پیشرفته به گونه سیروز کبدی*[۱] و در موارد کمتر سرطان کبد بروز می کند. [۱][۲] واگیری بیماری از راه خون آلوده انجام می گیرد، و در بیمارانی که پیشینه بکارگیری مواد مخدر تزریقی، انتقال خون آلوده، یا خالکوبی با سوزن آلوده را دارند بیشتر دیده می شود. از دیگر راه های انتقال ارتباط جنسی است که درصد کمتری را به خود اختصاص می دهد. [۳] اغلب کارسینوم در یاخته های کبدی پی آمد این هپاتیت است. درمان اصلی آن با کمک انواع اینترفرون بویژه آلفا و نیز داروی ریباویرین است. دچارشدن به این بیماری از بیشترین زمینه سازهای پیوند کبد در جهان به شمار می رود. [۴]
...
[مشاهده متن کامل]

محتویات [نمایش]
نشانه و علائم [ویرایش]
عفونت حاد: تاحدود دو ماه پس از آلودگی با ویروس HCV علائم و نشانه مهمی بروز نمی کند و بیش تر با بی حالی ( آستِنی ) و علائم آنفولانزا همراه است. پس از علائم اولیه ( پرودروم ) که ممکن است چند هفته طول بکشد٬ زردی بروز کرده و گاهی نیز ورم متقارن در مفاصل و حتی کریوگلوبولین امی[۵] و گلومرولونفریت نیز بروز می کند. مدفوع بیمار بی رنگ و ادرار تیره است و در آزمون کلینیکال به راحتی می توان کبد را احساس و لمس نمود. [۶]
عفونت مزمن: بیماری بیش از شش ماه طول کشیده و نشانه بهبود دیده نمی شود. در این حالت دوران بیماری به چهار پایه ( فاز ) تقسیم می شود. [۷]
فاز ثابت و غیر ثابت از نظر پروسه نکروز کبد.
دوره های تشدید حمله ها شبیه به روند و پروسه های التهابی در هپاتیت حاد
سیر تکاملی و تدریجی به سوی سیروز کبدی با حفظ عملکرد کبد
رسیدن به دور سیروز کبدی همراه ازدست رفتن عملکرد کبدی
ویروس شناسی [ویرایش]
عامل بیماری یک ویروس است از نوع آر. ان . ای تک رشته مثبت و پوشش دار٬ باندازه ۵۰ نانومتر که جزو فلاوی ویروس طبقه بندی می شود و دارای شش ژنوتیپ اصلی است. [۸]
راه های انتقال [ویرایش]
اصلی ترین روش انتقال در هپاتیت سی عامل خون است. اما راه های گوناگون نیز باید در دیدگاه ایمنی قرار گیرند. [۹]
انتقال از مادر به فرزند ( پریناتال ) : انتقال مادر به جنین درمورد هپاتیت سی در رده نادر قرار گرفته و احتمال آن به بیش از ۱۰٪ نمی رسد. هرچند عموما و در مورد همه نوع هپاتیت در طی حاملگی و زایمان٬ در مادران بدون دریافت اقدامات پیشگیرانه٬ احتمال انتقال به ‎۹۰% می رسد. ۵ تا ۱۰ درصد از موارد انتقال مادر به جنین در طی ۶ ماهه اول اتفاق افتاده و عمده انتقال در سه ماهه آخر بارداری و زایمان اتفاق می افتد. احتمال انتقال هپاتیت C از این طریق حدود ‎۶% است که در مادرانی که HIV و HCV با هم دارند این نسبت به ‎۱۷% می رسد و درضمن٬ شیردهی موجب سرایت هپاتیت C نمی شود. [۱۰]
انتقال از طریق ارتباط جنسی: درصد انتقال هپاتیت C از این راه نسبت به هپاتیت نوع بی کمتر است ( اماهرگز به صفر نمی رسد ) . میزان انتقال برای همسران افراد آلوده که ریسک فاکتور دیگری نداشتند ‎۱/۵% ذکر شده است. میزان انتقال در بین مردانی که همسران HCV - Ab مثبت داشتند تفاوتی با مردانی که همسران HC - Ab منفی داشته اند ندارد. اما برعکس در زنانی که همسران آلوده داشته اند این نسبت ۴ برابر حالت عکس بوده است. در بین افرادی که رفتارهای جنسی پر خطر داشته اند این رقم چند برابر سایر افراد جامعه است و برای اطمینان بیشتر٬ استفاده از کاندوم توصیه می شود.
تزریق خون و فرآورده های خونی و پیوند اعضا: این راه قبل از سالهای ۱۹۸۹ اصلی ترین راه انتقال هپاتیت C محسوب می شد. امروزه با برقراری سیاست های سلامت خون شامل غربال گری در اهدا کنندگان و خون های اهدایی و تکنیک های غیر فعال سازی ویروس که بر روی فرآورده های خونی انجام می شود تا حدودی جلوی ایجاد آلودگی از این طریق گرفته شده است ( گرچه این احتمال هنوز وجود دارد بخصوص در افرادی که بطور مکرر نیاز به تزریق مشتقات خونی دارند )
انتقال از طریق وسائل تیز، نافذ و تماسهای زیر پوستی: مهم ترین روش انتقال در این گروه، استفاده از سرنگ مشترک در معتادان تزریقی است. سایر فعالیت های همراه با انتقال ویروس که در این گروه قرار می گیرند شامل خالکوبی، طب سوزنی، ختنه، تزریق و غیره است.
انتقال در حین ارائه خدمات تشخیصی و درمانی*[۲]: انتقال ویروس به صورت عمده در دیالیز و همچنین از طریق ابزارهای آلوده در دندانپزشکی، جراحی، اندوسکوپی و سایر اقدامات تشخیصی و درمانی صورت می گیرد مثلاً در مصر که بیشترین نرخ آلودگی به HCV ( هپاتیت سی ) در جهان را داراست٬ عامل دندانپزشکی اصلی ترین راه انتقال شناخته شده است. [۱۱] احتمال ایجاد تغییر در سرم خون*[۳] بدنبال حوادث شغلی نظیر فرو رفتن سوزن در مورد هپاتیت B و آنتی ژن ( IgE ) مثبت ۳۷ تا ۶۲ درصد ذکر شده است در حالیکه این رقم در مورد هپاتیت ‎۸/۱% C است. احتمال انتقال HCV در حین ارائه خدمات بهداشتی درمانی از طریق تماس های مخاطی بسیار نادر است. [۱۲]
سایر راه های انتقال: در هپاتیت C حدود ۱۵ تا ۲۰ درصد موارد عفونت خود بخود فروکش خواهد کرد ولی در ‎۸۰% موارد آلودگی بصورت مزمن در بدن باقی خواهد ماند. لازم به یادآوری است که در ویروس هپاتیت B به علت مقاومت بالا، ویروس می تواند ۷ تا ۱۰ روز بر روی سطوح باقی بماند و باعث انتقال آلودگی شود لذا وسایل مشترک و همچنین روزمره مانند مسواک، شیشه شیر بچه، اسباب بازی، ظروف غذاخوری، قیچی و غیره می توانند در انتقال نقش داشته باشند. درصد زیادی از فرزندان مادران با HBsAg مثبت که در طی حاملگی و زایمان آلوده نشده اند بعلت تماس های نزدیک با مادر یا خواهر و برادرهای آلوده طی ماهها یا سالهای اول زندگی، آلودگی را کسب خواهند نم . . .

بپرس