هپات

هپات ( الگو:Lang - xhu، dḫe - pát؛ نیز Ḫebat؛[ ۲] اوگاریتی 𐎃𐎁𐎚، ḫbt[ ۳] ) الهه ای در ارتباط با حلب بود که در اصل در شمال سوریه امروزی در هزاره سوم پیشا دوران مشترک پرستش می شد.
تئونیم هپات در خط میخی به صورت dḫé - pát یا dḫé - pá - at نوشته می شد، [ ۲] در حالی که در الفبای اوگاریتی به صورت ḫbt بود. [ ۳] لاتین نویسیهایی با صامت میانی که هم به p و هم به b ترجمه شده در ادبیات امروزی وجود دارد که اولی تلاشی است برای نمایش صامت های بی صدا که در زبان هوری وجود دارند. [ ۴] بریوِ زیر صامت اول گاهی حذف می شود. [ ۵] [ ۶]
در سنت هوری هپات همسر تشوب بود. [ ۷]
پرستش هپات ریشه در شمال سوریه امروزی داشت. [ ۸]
نام تئوفوری واحدی که هپات را فرا می خواند از ابلا در هزاره دوم پیش از دوران مشترک به دست آمده است. [ ۹]
گمان می رود که هپات تا دوره بابلی باستان در حلب پرستش می شد. [ ۱۰]
عبادت هپات در متن های ایمار نیز مستند است. [ ۱۱]
همانطور که دانیل ای فلمینگ استدلال می کند، نقش هپات در دین هوری امروزه بیشتر شناخته شده است. [ ۸]
هپات یکی از خداییان هوری بود که در اوگاریت پرستش می شد. [ ۳]
هپات در دین هیتی نیز ادغام شد. [ ۱۲]
در اسطوره های هوری که اصطلاحا به چرخه کوماربی ( دربارهٔ چالش بر سر پادشاهیِ خدایان مابین شخصیت نام بخش و پسرش تشوب ) تعلق دارند، هپات در میان حامیان تشوب ظاهر می شود. [ ۱۳]