هویس

لغت نامه دهخدا

هویس. [ هََ ] ( ع اِ ) اندیشه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || نهانی که در دل پنهان دارند. ( منتهی الارب ). آنچه در دل مخفی دارند. ( اقرب الموارد ).

گویش مازنی

/havis/ نوعی غذا آرد گندم را با روغن برشته کرده و داخل آن آب اضافه می کردند و روی آتش نگه می داشتند تا خوب می پخت و سپس آن را در روزهای برفی می خوردند

پیشنهاد کاربران

بپرس