هویتزر ( انگلیسی: howitzer ) یکی از ادوات توپخانه ای است که برخی از ویژگی های توپ جنگی و خمپاره را با یکدیگر ترکیب کرده است. هویتزرها معمولاً با لولهٔ نسبتاً کوتاه، شتاب متوسط گلوله، و قابلیت شلیک گلوله در خط سیر کمانی شناخته می شوند. طول لوله توپ های هویتزر معمولاً بین ۲۰ تا ۳۰ برابر کالیبر آن هاست، البته توپ هایی با نسبت طول به کالیبر بیش از ۳۰ را نیز در صورتی که توانایی شلیک با زاویه های مرتفع برای پوشش مسافت های متفاوت را داشته باشند می توان به عنوان هویتزر طبقه بندی کرد. [ ۱]
هویتزر یک سلاح نسبتاً بزرگ است. به دلیل عدم دقت سلاح، محموله آن باید سنگین باشد که معمولاً شامل استفاده از کالیبر سنگین است. بسیاری از هویتزرهای مورد استفاده در توپخانه های امروزی ۱۵۵ میلی متر و هویتزرهای میدانی سبک ۱۰۵ میلی متر هستند.
هویتزرهای اولیه در دژها ثابت بودند یا در ریل هایی که مخصوص آن ساخته شده بودند سوار می شدند. هویتزرهای امروزی بر روی خودروهای زرهی ( توپخانه خودکششی ) نصب می شوند که به آن ها ارتفاع شلیک بهتری می دهد.
در مقایسه با توپخانه، هویتزر دارای لوله نسبتاً کوتاه یا خان شلیک است که معمولاً ۵ تا ۱۵ برابر کالیبر است. هویتزرهای امروزی نسبتاً طولانی تر هستند، مانند کالیبر ۴۴ برای PzH 2000. به دلیل لوله کوتاه، سرعت دهانه آن ها کم است و در نتیجه یک مسیر بالستیک منحنی ایجاد می کند. این به تفنگ اجازه می دهد تا پرتابه ها را از فراز موانع پرتاب کند. هویتزرها می توانند از فواصل دور، در خطوط خودی یا مواضع پشت تپه ای که در پوشش قرار دارند، به سمت نیروهای دشمن شلیک کنند.
یک عیب آن این است که جهت باد، سرعت باد و حتی چرخش زمین می تواند بر مدار تأثیر بگذارد و باعث می شود این نوع تفنگ بدون اصلاح سامانه کنترل آتش انحراف قابل توجهی داشته باشد. یکی دیگر از معایب این است که فرد اغلب دید مستقیمی از هدف ندارد، به طوری که باید به نشانه دهی ها و گراهای دیدبانان از راه دور تکیه کرد. در طول تاریخ، سربازان خودی بارها به این دلیل با آتش خودی روبه رو شده اند.
برخی از هویتزرهای مدرن می توانند طبق روش ام آراس ای ( MRSI، چند گلوله، برخورد همزمان ) شلیک کنند. در این حالت، چندین گلوله در مسیرهای مختلف به طور پیاپی به سمت یک هدف شلیک می شود و همه شلیک ها به طور همزمان به هدف اصابت می کنند. شلیک با شیب دارترین مسیر بیش از بقیه در راه خواهد بود و در ابتدا شلیک می شود. سپس در ادامه شلیک ها، سر لوله هر بار پایین تر گرفته می شود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفهویتزر یک سلاح نسبتاً بزرگ است. به دلیل عدم دقت سلاح، محموله آن باید سنگین باشد که معمولاً شامل استفاده از کالیبر سنگین است. بسیاری از هویتزرهای مورد استفاده در توپخانه های امروزی ۱۵۵ میلی متر و هویتزرهای میدانی سبک ۱۰۵ میلی متر هستند.
هویتزرهای اولیه در دژها ثابت بودند یا در ریل هایی که مخصوص آن ساخته شده بودند سوار می شدند. هویتزرهای امروزی بر روی خودروهای زرهی ( توپخانه خودکششی ) نصب می شوند که به آن ها ارتفاع شلیک بهتری می دهد.
در مقایسه با توپخانه، هویتزر دارای لوله نسبتاً کوتاه یا خان شلیک است که معمولاً ۵ تا ۱۵ برابر کالیبر است. هویتزرهای امروزی نسبتاً طولانی تر هستند، مانند کالیبر ۴۴ برای PzH 2000. به دلیل لوله کوتاه، سرعت دهانه آن ها کم است و در نتیجه یک مسیر بالستیک منحنی ایجاد می کند. این به تفنگ اجازه می دهد تا پرتابه ها را از فراز موانع پرتاب کند. هویتزرها می توانند از فواصل دور، در خطوط خودی یا مواضع پشت تپه ای که در پوشش قرار دارند، به سمت نیروهای دشمن شلیک کنند.
یک عیب آن این است که جهت باد، سرعت باد و حتی چرخش زمین می تواند بر مدار تأثیر بگذارد و باعث می شود این نوع تفنگ بدون اصلاح سامانه کنترل آتش انحراف قابل توجهی داشته باشد. یکی دیگر از معایب این است که فرد اغلب دید مستقیمی از هدف ندارد، به طوری که باید به نشانه دهی ها و گراهای دیدبانان از راه دور تکیه کرد. در طول تاریخ، سربازان خودی بارها به این دلیل با آتش خودی روبه رو شده اند.
برخی از هویتزرهای مدرن می توانند طبق روش ام آراس ای ( MRSI، چند گلوله، برخورد همزمان ) شلیک کنند. در این حالت، چندین گلوله در مسیرهای مختلف به طور پیاپی به سمت یک هدف شلیک می شود و همه شلیک ها به طور همزمان به هدف اصابت می کنند. شلیک با شیب دارترین مسیر بیش از بقیه در راه خواهد بود و در ابتدا شلیک می شود. سپس در ادامه شلیک ها، سر لوله هر بار پایین تر گرفته می شود.
wiki: هویتزر