هوپلیت

هوپلیت ها ( یونانی باستان: ὁπλίτης ) سربازان پیاده ای در یونان باستان بودند که در بیشتر اوقات سال به کشاورزی می پرداختند، اما با آغاز جنگ به میدان کارزار می رفتند. هوپلیت احتمالاً از واژه ی یونانی هوپلون ( hoplon ) مشتق شده است که به معنای سِپَرِ گِرد است. هوپلیت ها جنگ افزار و آرایش نظامی خاص خود را داشتند و در صف هایی به هم پیوسته به میدان گام می گذاشتند و با سلاح هایی سنتی ( عمدتا نیزه یا زوبین ) با حریفان شان درمی آویختند. شواهد تاریخی نشان می دهد که الگوی رزمی هوپلیت ها منحصر به فرد یا تازه نبوده و در تمام جوامع، کشاورزان ساده ای که هنوز به قدر کافی تمایز نیافته اند و نقش اجتماعی کشاورزان و سربازان از هم تفکیک نشده، ارتشی با ساختار شبیه به هوپلیت ها وجود داشته است.

هوپْلیت (hoplite)
هوپْلیت
در یونان باستان، سرباز سنگین اسلحۀ پیاده نظام که از پِلتاسْتهوپلیت ها را در سومین طبقه، بعد از هیپِئی ها (سواره نظام) و بالاتر از تِت ها(فقیرترین طبقه از آزادمردان) قرار داد. آنان پیاده نظام سنگین اسلحۀ آتِن را تشکیل می دادند که پس از اصلاحات کلیس تِنِسبه دَه واحد قبیله ای به فرماندهی افراد بومی تقسیم شدند.