هُوْهانِس خان ماسحیان ملقب به مساعدالسلطنه ( ارمنی: Հովհաննես Ծերունի Մասեհյան و معروف به آوانس خان ارمنی ( ۹ اسفند ۱۲۴۲ تهران - ۱۳۱۰ ) نویسنده، مترجم و دیپلمات ارمنی تبار ایرانی و نخستین سفیر ایران در ژاپن بود.
... [مشاهده متن کامل]
هوانس ( آوانس ) در کوچه ارامنه، محله شاه عبدالعظیم، تهران دیده به جهان گشود. پدرش زرونی ماسحیان، از زرگران و جواهرسازان مشهور دربار قاجار و میان درباریان به ابراهیم خان زرگرباشی معروف بود. مادرش آنا یرواندیان از یکی از خانواده های فاضل و سرشناس تبریز بود. هوهانس تحصیلات خود را در پاییز ۱۲۴۸ خورشیدی در کلیسای تادئوس و بارتوقیمئوس مقدس در محل دروازه شاه عبدالعظیم نزد خلیفه مگردیچ آغاز کرد. و یک سال بعد وارد مدرسه هایگازیان شد. در ۱۲۵۷ دوره مدرسه هایکازیان را با موفقیت به پایان رساند و چون شاگرد ممتاز مدرسه بود، مسئولان مدرسه به او نشان صلیب طلا اهدا کردند.
برای تسلط و آموزش زبان فرانسه، هوانس را به شهر تبریز نزد دایی اش، آندون خان یرواندیان فرستادند که به مظفرالدین میرزا ولیعهد زبان فرانسه تعلیم می داد. هوهانس مدت سه سال نزد دایی اش به فراگیری و تکمیل زبان فرانسه پرداخت. در سال ۱۲۶۰ برای ادامه تحصیل به کلژ دو فرانس پاریس رفت. پس از سه سال فارغ التحصیل شد و به تهران بازگشت.
پس از بازگشت به ایران ابتدا سمت مترجمی و سپس مشاورت سفیر ایران در لندن، برلین، درسدن و توکیو را عهده دار بود. در سال های فعالیت در تهران سمت دبیری وزارت امورخارجه و مدیریت بخش های متعدد آن را به عهده داشت. وی همچنین در سال ۱۳۰۶ ( ۱۹۲۷ ) به عنوان نماینده ارامنه وارد مجلس شورای ملی شد.
هوهانس در تهران در دارالترجمه دولتی استخدام شد و مترجمی ناصرالدین شاه را به عهده گرفت. شاه به او لقب خان داد. در سال ۱۲۶۶ همراه با هیئتی سیاسی به نمایندگی ناصرالدین شاه برای تبریک به ملکه ویکتوریا که پنجاهمین سال ولادتش را جشن گرفته بود به عنوان مترجم به انگلستان رفت. در همین سال ملقب به عمادالوزاره شد و یک قطعه نشان شیر و خورشید درجه سوم دریافت کرد.
در سال ۱۲۷۳ هیئتی سیاسی از دربار ایران به قصد عرض تسلیت برای درگذشت الکساندر سوم و تبریک تاجگذاری فرزندش نیکلای دوم به دربار سن پترزبورگ رفت. هوهانس خان که ملقب به مساعدالسلطنه شده بود، به سمت مترجمی آن هیئت برگزیده شد. در این سفر تزار نیکلای دوم به هوهانس خان مساعدالسلطنه نشان درجه سوم سنت آنا اعطا کرد.
... [مشاهده متن کامل]
هوانس ( آوانس ) در کوچه ارامنه، محله شاه عبدالعظیم، تهران دیده به جهان گشود. پدرش زرونی ماسحیان، از زرگران و جواهرسازان مشهور دربار قاجار و میان درباریان به ابراهیم خان زرگرباشی معروف بود. مادرش آنا یرواندیان از یکی از خانواده های فاضل و سرشناس تبریز بود. هوهانس تحصیلات خود را در پاییز ۱۲۴۸ خورشیدی در کلیسای تادئوس و بارتوقیمئوس مقدس در محل دروازه شاه عبدالعظیم نزد خلیفه مگردیچ آغاز کرد. و یک سال بعد وارد مدرسه هایگازیان شد. در ۱۲۵۷ دوره مدرسه هایکازیان را با موفقیت به پایان رساند و چون شاگرد ممتاز مدرسه بود، مسئولان مدرسه به او نشان صلیب طلا اهدا کردند.
برای تسلط و آموزش زبان فرانسه، هوانس را به شهر تبریز نزد دایی اش، آندون خان یرواندیان فرستادند که به مظفرالدین میرزا ولیعهد زبان فرانسه تعلیم می داد. هوهانس مدت سه سال نزد دایی اش به فراگیری و تکمیل زبان فرانسه پرداخت. در سال ۱۲۶۰ برای ادامه تحصیل به کلژ دو فرانس پاریس رفت. پس از سه سال فارغ التحصیل شد و به تهران بازگشت.
پس از بازگشت به ایران ابتدا سمت مترجمی و سپس مشاورت سفیر ایران در لندن، برلین، درسدن و توکیو را عهده دار بود. در سال های فعالیت در تهران سمت دبیری وزارت امورخارجه و مدیریت بخش های متعدد آن را به عهده داشت. وی همچنین در سال ۱۳۰۶ ( ۱۹۲۷ ) به عنوان نماینده ارامنه وارد مجلس شورای ملی شد.
هوهانس در تهران در دارالترجمه دولتی استخدام شد و مترجمی ناصرالدین شاه را به عهده گرفت. شاه به او لقب خان داد. در سال ۱۲۶۶ همراه با هیئتی سیاسی به نمایندگی ناصرالدین شاه برای تبریک به ملکه ویکتوریا که پنجاهمین سال ولادتش را جشن گرفته بود به عنوان مترجم به انگلستان رفت. در همین سال ملقب به عمادالوزاره شد و یک قطعه نشان شیر و خورشید درجه سوم دریافت کرد.
در سال ۱۲۷۳ هیئتی سیاسی از دربار ایران به قصد عرض تسلیت برای درگذشت الکساندر سوم و تبریک تاجگذاری فرزندش نیکلای دوم به دربار سن پترزبورگ رفت. هوهانس خان که ملقب به مساعدالسلطنه شده بود، به سمت مترجمی آن هیئت برگزیده شد. در این سفر تزار نیکلای دوم به هوهانس خان مساعدالسلطنه نشان درجه سوم سنت آنا اعطا کرد.
