هوهاءه

لغت نامه دهخدا

( هوهاءة ) هوهاءة. [ هََ ءَ ] ( ع ص ) گول. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). احمق. ( اقرب الموارد ). || چاهی که در آن متعلق و جای فرودآمدن نباشد. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).

پیشنهاد کاربران

بپرس