هونگر آرتور. هونِگِر، آرتور (۱۸۹۲ـ۱۹۵۵)(Honegger, Arthur)
هونِگِر، آرتور
آهــنگ سـاز سوئیــسی. از آهنگ سازان گروهی است که به گروه شششهرت داشتند. آثار او در قالب فرم های گوناگون ساخته شده اند، مانند اپرای آنتیگونه(۱۹۲۷)، بالۀ زمین یخ بازی(۱۹۲۲)، اوراتوریوی نمایشی داوودشاه(۱۹۲۱)، موسیقی برنامه ای (پاسیفیک ۲۳۱ ، ۱۹۲۳)، و سمفونی نیایشی(۱۹۴۶). همچنین برای فیلم های کلاسیک صامت آبل گانس، چرخ(۱۹۲۳) و ناپلئون (۱۹۲۷)، موسیقی صحنه ای ساخت. هونگِر در لو هاور (لو آور)، فرانسه، به دنیا آمد و نخستین درس های موسیقی را در آن جا از مارتَنارگ نواز فراگرفت. بعد از ۱۹۰۹ تا۱۹۱۱ در کنسرواتوار زوریخ، و از ۱۹۱۱ تا ۱۹۱۳ در کنسرواتوار پاریستحصیل کرد. پس از آن شاگرد خصوصی چارلز ویدورو ونسان دَندیشد و از ۱۹۱۴ شروع به آهنگ سازی کرد. هرچند همواره با سوئیس در ارتباط بود، اساساً به مکتب فرانسه تعلق داشت. با آندره واورابورگآهنگ ساز ازدواج کرد، که از وابستگان گروه شش، البته با نزدیکی کمتر، بود. ازجمله آثار اوست: صحنه ای اوراتوریوهای صحنه ای یودیت(۱۹۲۵)، ژاندارک بر تودۀ هیزم(پل کلودل، ۱۹۳۸)؛ موسیقی صحنه ای برای فِدر(د آنونتسیو، ۱۹۲۶)، اُدیپ شهریار(سوفوکلس، ۱۹۴۸). ارکستری و آوازی با ارکستر رقص مردگان(کلودل) برای تک خوان ها، کُر، و ارکستر (بر اشعار هولباین)، ترانۀ شادی، پرلود برای توفاناثر شکسپیر(۱۹۲۳)، موومان های سمفونیک: پاسیفیک ۲۳۱ ، راگبی، و شمارۀ ۳ (۱۹۲۳ـ۱۹۳۳)، پرلود، آریوزو و فوگبرمبنای تمِ B. A. C. H، پاستورال تابستانی(۱۹۲۰)؛ پنج شعر از گیوم آپولینربرای خواننده و ارکستر (۱۹۱۰ـ۱۹۱۷).
هونِگِر، آرتور
آهــنگ سـاز سوئیــسی. از آهنگ سازان گروهی است که به گروه شششهرت داشتند. آثار او در قالب فرم های گوناگون ساخته شده اند، مانند اپرای آنتیگونه(۱۹۲۷)، بالۀ زمین یخ بازی(۱۹۲۲)، اوراتوریوی نمایشی داوودشاه(۱۹۲۱)، موسیقی برنامه ای (پاسیفیک ۲۳۱ ، ۱۹۲۳)، و سمفونی نیایشی(۱۹۴۶). همچنین برای فیلم های کلاسیک صامت آبل گانس، چرخ(۱۹۲۳) و ناپلئون (۱۹۲۷)، موسیقی صحنه ای ساخت. هونگِر در لو هاور (لو آور)، فرانسه، به دنیا آمد و نخستین درس های موسیقی را در آن جا از مارتَنارگ نواز فراگرفت. بعد از ۱۹۰۹ تا۱۹۱۱ در کنسرواتوار زوریخ، و از ۱۹۱۱ تا ۱۹۱۳ در کنسرواتوار پاریستحصیل کرد. پس از آن شاگرد خصوصی چارلز ویدورو ونسان دَندیشد و از ۱۹۱۴ شروع به آهنگ سازی کرد. هرچند همواره با سوئیس در ارتباط بود، اساساً به مکتب فرانسه تعلق داشت. با آندره واورابورگآهنگ ساز ازدواج کرد، که از وابستگان گروه شش، البته با نزدیکی کمتر، بود. ازجمله آثار اوست: صحنه ای اوراتوریوهای صحنه ای یودیت(۱۹۲۵)، ژاندارک بر تودۀ هیزم(پل کلودل، ۱۹۳۸)؛ موسیقی صحنه ای برای فِدر(د آنونتسیو، ۱۹۲۶)، اُدیپ شهریار(سوفوکلس، ۱۹۴۸). ارکستری و آوازی با ارکستر رقص مردگان(کلودل) برای تک خوان ها، کُر، و ارکستر (بر اشعار هولباین)، ترانۀ شادی، پرلود برای توفاناثر شکسپیر(۱۹۲۳)، موومان های سمفونیک: پاسیفیک ۲۳۱ ، راگبی، و شمارۀ ۳ (۱۹۲۳ـ۱۹۳۳)، پرلود، آریوزو و فوگبرمبنای تمِ B. A. C. H، پاستورال تابستانی(۱۹۲۰)؛ پنج شعر از گیوم آپولینربرای خواننده و ارکستر (۱۹۱۰ـ۱۹۱۷).
wikijoo: هونگر،_آرتور_(۱۸۹۲ـ۱۹۵۵)