هولوگرافی (holography)
(یا تمام نگاری) شیوه ای برای عکس برداری تصاویر سه بعدی (هولوگرام: یا تمام نگاشت) به وسیله ی اشعه ی لیزر. در این تکنولوژی از یک شیوه ی عکاسی خاص، با تقسیم کردن شعاع نور لیزر به دو قسمت، برای تولید هولوگرام استفاده می شود. این شعاع های نورانی حاوی اطلاعات سه بعدی درباره ی شیئی است که تصویربرداری شده است. بعضی از هولوگرام ها در زیر نور معمولی، تصاویر بی معنایی را نشان می دهند، اما فقط تحت نور لیزر تصویر سه بعدی را نمایان می کنند. هولوگرام های انعکاسی (مثل تصاویر روی کارت های اعتباری) زیر نور معمولی نیز تصاویر هولوگرافیک را نشان می دهند.
اگرچه امکان تصویربرداری با چنین شیوه ای در اوائل سال 1947 به وسیله ی دنیس_گابور (فیزیکدان انگلیسی الاصل لهستانی) مطرح شد، اما امکان نمایش آن تا به دست آمدن یک منبع نور متراکم و خالص (لیزر) تا سال 1963 فراهم نشد. اولین هولوگرام های ضبط شده ی لیزری به وسیله ی سه فیزیکدان به نام های امت لیس و جوریس آپاتنیکسدر دانشگاه میشیگان امریکا و یوری نیکولااویچ دنیسیوک در شوروی ایجاد شدند.
هولوگرافی برای ضبط صداها نیز قابل استفاده است. خفاش ها با استفاده از هولوگرافی مافوق سرعت نور، بدون برخورد با موانع، از نقطه ای به نقطهی دیگر پرواز می کنند. با استفاده از تمام نگاری، داده های دیجیتالی را می توان صفحه به صفحه در یک کریستال ضبط و ثبت کرد. یکی از متداول ترین استفاده های ساخت هولوگرام در فیلم های عکس گونه با مقدار افزوده ی ذرات انفعالی است. این کار باعث می شود که تصویر با استفاده از مواد هالوژنی نقره ای از دستاوردهای ابتدایی این روش بسیار واقعی تر باشد. این تکنولوژی در نگه داشتن سوابق دندان پزشکی، تشخیص میزان فشار و کشش در ساختمان و صنایع فلزی، تشخیص نقاشی ها و اسناد تقلبی، تولید اسکن سه بعدیاز بدن و در صنعت سینما نیز استفاده می شود.
منابع
http://yon.ir/1JYd4 http://yon.ir/BYuTb
(یا تمام نگاری) شیوه ای برای عکس برداری تصاویر سه بعدی (هولوگرام: یا تمام نگاشت) به وسیله ی اشعه ی لیزر. در این تکنولوژی از یک شیوه ی عکاسی خاص، با تقسیم کردن شعاع نور لیزر به دو قسمت، برای تولید هولوگرام استفاده می شود. این شعاع های نورانی حاوی اطلاعات سه بعدی درباره ی شیئی است که تصویربرداری شده است. بعضی از هولوگرام ها در زیر نور معمولی، تصاویر بی معنایی را نشان می دهند، اما فقط تحت نور لیزر تصویر سه بعدی را نمایان می کنند. هولوگرام های انعکاسی (مثل تصاویر روی کارت های اعتباری) زیر نور معمولی نیز تصاویر هولوگرافیک را نشان می دهند.
اگرچه امکان تصویربرداری با چنین شیوه ای در اوائل سال 1947 به وسیله ی دنیس_گابور (فیزیکدان انگلیسی الاصل لهستانی) مطرح شد، اما امکان نمایش آن تا به دست آمدن یک منبع نور متراکم و خالص (لیزر) تا سال 1963 فراهم نشد. اولین هولوگرام های ضبط شده ی لیزری به وسیله ی سه فیزیکدان به نام های امت لیس و جوریس آپاتنیکسدر دانشگاه میشیگان امریکا و یوری نیکولااویچ دنیسیوک در شوروی ایجاد شدند.
هولوگرافی برای ضبط صداها نیز قابل استفاده است. خفاش ها با استفاده از هولوگرافی مافوق سرعت نور، بدون برخورد با موانع، از نقطه ای به نقطهی دیگر پرواز می کنند. با استفاده از تمام نگاری، داده های دیجیتالی را می توان صفحه به صفحه در یک کریستال ضبط و ثبت کرد. یکی از متداول ترین استفاده های ساخت هولوگرام در فیلم های عکس گونه با مقدار افزوده ی ذرات انفعالی است. این کار باعث می شود که تصویر با استفاده از مواد هالوژنی نقره ای از دستاوردهای ابتدایی این روش بسیار واقعی تر باشد. این تکنولوژی در نگه داشتن سوابق دندان پزشکی، تشخیص میزان فشار و کشش در ساختمان و صنایع فلزی، تشخیص نقاشی ها و اسناد تقلبی، تولید اسکن سه بعدیاز بدن و در صنعت سینما نیز استفاده می شود.
منابع
http://yon.ir/1JYd4 http://yon.ir/BYuTb
wikijoo: هولوگرافی