هوشی مونوگاتاری

کتاب یادداشت های هوشنگ راستی از سال ها اقامت در کشور ژاپن با نام «هوشی مونوگاتاری» با سه یادداشت از پرویز دوایی، عباس یاری و هوشنگ گلمکانی توسط نشر سه سه تار در سال ۱۴۰۱ چاپ و منتشر شده است.
او در این کتاب، مشاهدات شخصی خود از فرهنگ ژاپنی و مقایسه آن با فرهنگ ایرانی و آمریکایی را به رشته تحریر درآورده است.
کتاب شامل ۱۸ مقاله است که پیش از این در شماره های مختلف مجله فیلم منتشر شده بودند.
در فرهنگ ژاپن آدم ها در مرتبه اجتماعی به سه بخش تقسیم شده اند. بخش اول کسانی که از لحاظ مقام اجتماعی بالاتر از شما هستند و شما باید نهایت احترام را برای آنها قائل شوید. دوم اعضای خانواده اند که فرمول خاصی ندارد و همه در یک ردیف حساب می شوند ( البته در قدیم یعنی دوران قبل از جنگ برعکس امروز جایگاه پدر خانواده خیلی بالا بود ) و سوم افراد غریبه یا Tannin است که شخص ژاپنی هیچ گونه مسئولیتی نسبت به آنها احساس نمی کند. برای همین است که مثلاً در قطار به شما تنه می زنند یا پای شما را له می کنند و زحمت معذرت خواهی به خودشان نمی دهند؛ چون جامعه مسئولیتی در مقابل افراد غریبه برای آنها قائل نشده، برعکس آمریکا و اروپا که به اصطلاح «اتیکت اجتماعی» را محترم می شمارند اما اگر به عنوان رئیس یا ارباب رجوع یا مشتری با همان شخص روبه رو شوید اوضاع کاملاً فرق می کند.
• خاطرات
• کتاب های خاطرات
• کتاب های فارسی