هوشنگ ایرانی ( ۱۳۰۴ – ۱۴ شهریور ۱۳۵۲ ) شاعر، مترجم، نقاش، منتقد و روزنامه نگار پیشرو معاصر ایران، از پیشگامان شعر سوررئال فارسی و شعر نو عرفانی ایران و از نخستین شاعران شعر منثور ایران بود. وی از اعضای اصلی و اثرگذار در دورهٔ دوم فعالیت انجمن هنری خروس جنگی است. او با کمتر از چهل شعر و چند مقاله از پرچمداران تحول خواهی در شعر ایران شد و بر شعر سهراب سپهری، یدالله رؤیایی، احمدرضا احمدی و جریان شعر موج نو تأثیر گذاشت.
... [مشاهده متن کامل]
ایرانی به سرعت بر پهنهٔ ادبیات معاصر ایران ظهور کرد، در فاصلهٔ کوتاهی چندین مجموعه شعر به چاپ رساند و «جیغ بنفش» او معروف خاص و عام شد اما با برخورد سرد جامعهٔ ادبی آن زمان و پس از وقوع کودتای ۲۸ مرداد ناگهان خاموش شد و در نهایت در ۱۳۵۲ خورشیدی بر اثر ابتلا به سرطان حنجره درگذشت.
هوشنگ ایرانی در ۱۳۰۴ در همدان به دنیا آمد. او تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در تهران به پایان رسانده، دیپلم ریاضی گرفت. در ۱۳۲۴ وارد ادارهٔ دارایی شد، و در خرداد ۱۳۲۵ در رشتهٔ ریاضی از دانشگاه تهران فارغ التحصیل شد. ایرانی که همواره هوای گشت و سفر اروپا را در سر داشت، در سال ۱۳۲۵ در امتحان ورودی نیروی دریایی شرکت کرده، پذیرفته شد و برای کارآموزی به انگلستان اعزام شد؛ اما زندگی سخت نظامی با روحیهٔ او سازگار نبود و پس از چند ماه انگلستان را ترک کرده، به فرانسه رفت. زندگی فرهنگی در فرانسه به شدت او را تحت تأثیر قرار داد. او یک سال در آن جا ماند و سپس به ایران بازگشت؛ در ایران پیش خود زبان اسپانیولی آموخت و در ۱۳۲۷ برای ادامهٔ تحصیل به اسپانیا رفت و در رشتهٔ ریاضیات به تحصیل پرداخت. او در ۱۸ آبان ۱۳۲۹، پس از اخذ مدرک دکترا وارد ایران شد. تز دکترای او «فضا و زمان در تفکر هندی» بود.
در دههٔ ۱۳۲۰ با افرادی نظیر مرتضی کیوان، علی اکبر کسمایی، علی کسمایی، ایرج افشار، محمدجعفر محجوب، مصطفی فرزانه، سیروس ذکاء، محمود تفضلی، غلامحسین غریب و دیگران نشست های دوره ای فرهنگی در باب ادبیات و هنر برگزار می کردند. از ۱۳۲۸ همکاری او با نشریاتی نظیر ماهنامهٔ دانش شروع می شود که شامل ترجمه و تألیف مقالات فلسفی و نقد هنری است.
... [مشاهده متن کامل]
ایرانی به سرعت بر پهنهٔ ادبیات معاصر ایران ظهور کرد، در فاصلهٔ کوتاهی چندین مجموعه شعر به چاپ رساند و «جیغ بنفش» او معروف خاص و عام شد اما با برخورد سرد جامعهٔ ادبی آن زمان و پس از وقوع کودتای ۲۸ مرداد ناگهان خاموش شد و در نهایت در ۱۳۵۲ خورشیدی بر اثر ابتلا به سرطان حنجره درگذشت.
هوشنگ ایرانی در ۱۳۰۴ در همدان به دنیا آمد. او تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در تهران به پایان رسانده، دیپلم ریاضی گرفت. در ۱۳۲۴ وارد ادارهٔ دارایی شد، و در خرداد ۱۳۲۵ در رشتهٔ ریاضی از دانشگاه تهران فارغ التحصیل شد. ایرانی که همواره هوای گشت و سفر اروپا را در سر داشت، در سال ۱۳۲۵ در امتحان ورودی نیروی دریایی شرکت کرده، پذیرفته شد و برای کارآموزی به انگلستان اعزام شد؛ اما زندگی سخت نظامی با روحیهٔ او سازگار نبود و پس از چند ماه انگلستان را ترک کرده، به فرانسه رفت. زندگی فرهنگی در فرانسه به شدت او را تحت تأثیر قرار داد. او یک سال در آن جا ماند و سپس به ایران بازگشت؛ در ایران پیش خود زبان اسپانیولی آموخت و در ۱۳۲۷ برای ادامهٔ تحصیل به اسپانیا رفت و در رشتهٔ ریاضیات به تحصیل پرداخت. او در ۱۸ آبان ۱۳۲۹، پس از اخذ مدرک دکترا وارد ایران شد. تز دکترای او «فضا و زمان در تفکر هندی» بود.
در دههٔ ۱۳۲۰ با افرادی نظیر مرتضی کیوان، علی اکبر کسمایی، علی کسمایی، ایرج افشار، محمدجعفر محجوب، مصطفی فرزانه، سیروس ذکاء، محمود تفضلی، غلامحسین غریب و دیگران نشست های دوره ای فرهنگی در باب ادبیات و هنر برگزار می کردند. از ۱۳۲۸ همکاری او با نشریاتی نظیر ماهنامهٔ دانش شروع می شود که شامل ترجمه و تألیف مقالات فلسفی و نقد هنری است.
هوشنگ ایرانی متولد ۱۳۰۴ همدان شاعر، منتقد ، روزنامه نگار و از نخستین شاعران شعر منثور یا نوگرای ایران بود .
وی از پیشگامان تحول خواهی شعر بود و توانست بر شعرای بزرگی چون سهراب سپهری و احمدرضا احمدی و یدالله رویایی تاثیر بسزایی بگذارد و یکی از تاثیرگذاران بر جریان موج نو بود.
... [مشاهده متن کامل]
کتاب بنفش تند بر خاکستری از مهمترین آثار اوست که تاثیر شگرفی در آثار سورئالیستی شعر نو پس از خودش به جای گذاشت . وی با مقالات و تالایفات دیگر خود سعی بر القای اندیشه عرفانی در شعرنو آغازگر جریان های تازه ای شد .
سرانجام در ۱۴ شهریور ۱۳۵۲ در پاریس به علت سرطان حنجره درگذشت و بنا به وصیتی که کرده بود میبایست جسد او را بسوزانند ولی این کار عملی نشد و او را به ایران انتقال دادند و در بهشت زهرا به خاک سپردند .
وی از پیشگامان تحول خواهی شعر بود و توانست بر شعرای بزرگی چون سهراب سپهری و احمدرضا احمدی و یدالله رویایی تاثیر بسزایی بگذارد و یکی از تاثیرگذاران بر جریان موج نو بود.
... [مشاهده متن کامل]
کتاب بنفش تند بر خاکستری از مهمترین آثار اوست که تاثیر شگرفی در آثار سورئالیستی شعر نو پس از خودش به جای گذاشت . وی با مقالات و تالایفات دیگر خود سعی بر القای اندیشه عرفانی در شعرنو آغازگر جریان های تازه ای شد .
سرانجام در ۱۴ شهریور ۱۳۵۲ در پاریس به علت سرطان حنجره درگذشت و بنا به وصیتی که کرده بود میبایست جسد او را بسوزانند ولی این کار عملی نشد و او را به ایران انتقال دادند و در بهشت زهرا به خاک سپردند .