هوشع

لغت نامه دهخدا

هوشع. [ ش َ ] ( اِخ ) لغةً به معنی خداوند کمک کننده است. ( از قاموس کتاب مقدس ). ابن الندیم نام او را مبدل «هویعبن بثیری » یا «بسیری » ضبط کرده است. ( یادداشت مؤلف ). لفظ هوشع به معنی نجات یا خلاصی به کار رفته و نام چهارمین پیامبر بنی اسرائیل است که 60 سال نبوت داشته است. ( از قاموس کتاب مقدس ). یکی از کتابهای عهد عتیق ( تورات ) به نام او و از اوست. ( یادداشت مؤلف ).

هوشع. [ ش َ ] ( اِخ ) اسم اصلی یوشعبن نون است. ( قاموس کتاب مقدس ).

هوشع. [ش َ ] ( اِخ ) پسر ایلیه و آخر ملوک اسرائیل است که نسبت به سایرین شرارتش کمتر بود. ( قاموس کتاب مقدس ).

دانشنامه آزاد فارسی

هوشَع (Hosea)
پیامبریدر عهد عتیقکه در قرن ۸پ م می زیست. در دورۀ رسالت او، رابطۀ خدا و اسرائیل ، با ازدواج خود هوشع مقایسه می شود.

پیشنهاد کاربران

هوشَع ( در عبری:הוֹשֵׁעַ، یونانی:Ὠσηέ به معنی «رهایی از سوی خداست» ) پسر بئیری نخستین پیامبر از پیامبران کوچک عهد عتیق بود. او زنی به نام گومر دختر دبلایم را به زنی گرفت و از او صاحب دو پسر به نام های
...
[مشاهده متن کامل]
یزرعیل و لوعمی و یک دختر به نام لوروحامه شد. در زمان پیامبری هوشع، بنی اسرائیل به پرستش بعل روی آورده و در مکان های بلند قربانی می کردند ، و پیکره گوساله ای را در سامریه می پرستیدند. آنان یهوه را نشناخته و نسبت به وی خیانت ورزیده بودند، به طوری که وجود او را انکار می کردند. اما هوشع آنان را به یگانه پرستی و عدالت فراخواند. هوشع همچنین زنی زناکار برای خود گرفت که همانا جومر بود.

هوشع
منابع• https://fa.wikipedia.org/wiki/هوشع

بپرس