هوشاز. ( اِ ) تشنگی بهایم که به غایت رسیده باشد. ( انجمن آرا ) ( برهان ). جهانگیری به این معنی آورده و رشیدی علاوه بر آن مصدر هوشازیدن و نعت هوشازده را هم آورده است. ( از حاشیه برهان چ معین ). و در سروری به نقل از مؤیدالفضلا هوشازیدن به معنی تشنه شدن دواب باشد و ذیل هوشاز نویسد: به معنی تشنگی بهائم باشد که به غایت رسیده باشد و در مؤیدالفضلاء هم کلمه هوشازیدن و هم هوشازده آمده است.
