هوس یان

دانشنامه آزاد فارسی

هوس، یان (ح ۱۳۷۳ـ۱۴۱۵م)(Huss, John)
اصلاحگر مسیحی بوهمیاییو رئیس دانشگاه پراگاز ۱۴۰۲م تا زمانی که به سبب انتقاداتش از سوء استفاده های مقامات کلیسا تکفیر شد. او در ۱۴۱۴ به «شورای کنستانس» به قصد استیضاح فراخوانده شد، از جان ویکلیفمصلح انگلیسی دفاع کرد، و منکر مرجعیت پاپ شد. سرانجام او را در آتش سوزاندند. پیروان او هوسیاننام دارند.

هوسیان (Hussites)
پیروان یان هوس. پس از سوزاندن هوس (۱۴۱۵م) و ژِروم پراگی(۱۴۱۶م)، هوسیان در بوهم و موراویقدرت خود را حفظ کردند. آنان اعلامیۀ چهار مادّۀ پراگرا تهیه کردند (۱۴۲۰م) و خواستار آزادی مذهب، تناول عشاء ربانی (هم شراب و هم نان) برای روحانیان و غیر روحانیان، محدودیت املاک کلیسا و مجازات مدنی برای گناهان کبیره، ازجمله خرید و فروش مناصب کلیسایی شدند. جنبش هوسیان گرچه شکست خورد، اهمیت تاریخی بسزایی دارد چون برای نخستین بار در قرون وسطا به دو رکن مهم جامعه، یعنی فئودالیسمو کلیسای کاتولیک، حمله کرد. در ۱۴۱۹م جنگ های هوسیآغاز و در جریان آن، جنبش به دو دسته تقسیم شد: دستۀ میانه رو اوتراکیان یا کالیکستین هاو دسته افراطی تر به نام تابوریانکه بیشتر از دهقانان تشکیل شده بود. ازجمله رهبران تابوریان می توان از یان زیزکاو پروکوپیوس کبیرنام برد. با شکست تابوریان از نیروهای متحدِ اوتراکیان و کاتولیک (۱۵۳۴)، نفوذ آن ها در بوهم به پایان رسید.

پیشنهاد کاربران

بپرس