هورتِن هو ۹ ( به آلمانی: Horten Ho IX ) که بعدا گوتا گو ۲۲۹ ( به آلمانی: Gotha Go 229 ) نامیده شد، پیش نمونه ای از یک جنگنده - بمب افکن دو موتوره تک سرنشین بود که اواخر جنگ جهانی دوم توسط برادران هورتن در آلمان طراحی و سه فروند از آن شد. این هواگرد نخستین بال دیس مجهز به موتور جت در جهان بود.
برادران هورتن، والتر و رایمار، بر این عقیده بودند که بالدیس کارآمدترین شکل یک هواگرد سنگین تر از هواست. آن ها کار خود را اوایل دهه ۱۹۳۰ با بادپرها آغاز کردند. این دو سال ۱۹۳۶ وارد لوفت وافه شدند و از سال ۱۹۴۲ به مطالعه بر بال دیس های مجهز به موتور جت پرداختند. نخستین گام مهم در این جهت با طراحی هورتن ها ۷ با دو موتور هل دهنده در سال ۱۹۴۳ به عنوان هواگرد آموزشی برای خلبانان لوفت وافه، برداشته شد. این اقدامات در همکاری رسمی با وزارت هوانوردی رایش نبود. [ ۱]
با این حال برادران هورتن ارتباطات سیاسی خوبی داشتند. طرح نسخه نهایی از جنگنده جت با عنوان هو ۹ در گوتینگن آماده شد. رایشس مارشال هرمان گورینگ، فرمانده کل لوفت وافه این طرح را از نظر گذراند و دستور به ساخت فوری آن داد. بدین ترتیب گروه کوچک طراحی دو پیش نمونه از آن تکمیل کردند. هو ۹ فاو - ۱، نخستین پیش نمونه می بایست به عنوان بادپر پرواز می کرد؛ سپس به گونه ای اصلاح شد که دو موتور جت ب ام و ۰۰۳آ بر آن نصب شود. کارآزمایی ها به صورت یدک کشی ماه اوت سال ۱۹۴۴ در ارانینبرگ آغاز شد که نشان از هدایت پذیری بسیار خوب هواگرد داشت. با این حال فاو - ۱ مدتی بعد در اثر خطای خلبان در جمع نکردن تیرک کشش هنگام فرود از بین رفت. [ ۱]
هو ۹ متشکل از یک بخش مرکزی و صفحات اطراف بود. بخش مرکزی ضخامت کافی برای جای دادن خلبان، موتورها، تسلیحات، ارابه فرود سه چرخه و تقریبا همه سوخت، در خود را داشت. ساخت این بخش با چارچوبی از لوله های فولادی خوش خورده و پوششی از تخته سه لایی بود؛ جز نزدیک موتور که پوشش آلومینیمی داشت. بال های پس خمیده باریک بیرونی هواگرد تمام چوبی و بخش هایی از آن ها از چوب مرکب قالب گیری شده بود. سازندگان به سازه تنش ۷جی دادند تا تاب چرخشی تا شعاع کمتر از هر هواگرد دیگری داشته باشد. [ ۱]
وزارت هوانوردی با تایید قابلیت های هو ۹ همان ماه مه سال ۱۹۴۴ دستور به سپرده شدن تولید آن به شرکت گوتار واگون فابریک داد. عنوان جدید گو ۲۲۹ بر این هواگرد نهاده شد. جز فاو - ۱ و فاو - ۲، سفارش تولید هفت پیش نمونه دیگر و بیست فروند از مدل جنگنده صادر گشت. در این تولیدات طول بال می بایست ۱۶. ۷۵ متر، موتور یومو ۰۰۴ب و تسلیحات چهار توپ خودکار ۳۰ میلی متری ام کا ۱۰۳ یا ۱۰۸ می بود و خلبان صندلی پران ساده می داشت. [ ۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبرادران هورتن، والتر و رایمار، بر این عقیده بودند که بالدیس کارآمدترین شکل یک هواگرد سنگین تر از هواست. آن ها کار خود را اوایل دهه ۱۹۳۰ با بادپرها آغاز کردند. این دو سال ۱۹۳۶ وارد لوفت وافه شدند و از سال ۱۹۴۲ به مطالعه بر بال دیس های مجهز به موتور جت پرداختند. نخستین گام مهم در این جهت با طراحی هورتن ها ۷ با دو موتور هل دهنده در سال ۱۹۴۳ به عنوان هواگرد آموزشی برای خلبانان لوفت وافه، برداشته شد. این اقدامات در همکاری رسمی با وزارت هوانوردی رایش نبود. [ ۱]
با این حال برادران هورتن ارتباطات سیاسی خوبی داشتند. طرح نسخه نهایی از جنگنده جت با عنوان هو ۹ در گوتینگن آماده شد. رایشس مارشال هرمان گورینگ، فرمانده کل لوفت وافه این طرح را از نظر گذراند و دستور به ساخت فوری آن داد. بدین ترتیب گروه کوچک طراحی دو پیش نمونه از آن تکمیل کردند. هو ۹ فاو - ۱، نخستین پیش نمونه می بایست به عنوان بادپر پرواز می کرد؛ سپس به گونه ای اصلاح شد که دو موتور جت ب ام و ۰۰۳آ بر آن نصب شود. کارآزمایی ها به صورت یدک کشی ماه اوت سال ۱۹۴۴ در ارانینبرگ آغاز شد که نشان از هدایت پذیری بسیار خوب هواگرد داشت. با این حال فاو - ۱ مدتی بعد در اثر خطای خلبان در جمع نکردن تیرک کشش هنگام فرود از بین رفت. [ ۱]
هو ۹ متشکل از یک بخش مرکزی و صفحات اطراف بود. بخش مرکزی ضخامت کافی برای جای دادن خلبان، موتورها، تسلیحات، ارابه فرود سه چرخه و تقریبا همه سوخت، در خود را داشت. ساخت این بخش با چارچوبی از لوله های فولادی خوش خورده و پوششی از تخته سه لایی بود؛ جز نزدیک موتور که پوشش آلومینیمی داشت. بال های پس خمیده باریک بیرونی هواگرد تمام چوبی و بخش هایی از آن ها از چوب مرکب قالب گیری شده بود. سازندگان به سازه تنش ۷جی دادند تا تاب چرخشی تا شعاع کمتر از هر هواگرد دیگری داشته باشد. [ ۱]
وزارت هوانوردی با تایید قابلیت های هو ۹ همان ماه مه سال ۱۹۴۴ دستور به سپرده شدن تولید آن به شرکت گوتار واگون فابریک داد. عنوان جدید گو ۲۲۹ بر این هواگرد نهاده شد. جز فاو - ۱ و فاو - ۲، سفارش تولید هفت پیش نمونه دیگر و بیست فروند از مدل جنگنده صادر گشت. در این تولیدات طول بال می بایست ۱۶. ۷۵ متر، موتور یومو ۰۰۴ب و تسلیحات چهار توپ خودکار ۳۰ میلی متری ام کا ۱۰۳ یا ۱۰۸ می بود و خلبان صندلی پران ساده می داشت. [ ۱]
wiki: هورتن هو ۹