هور حمار

نیزارهای حمّار یا هور حمّار ( عربی: هور الحمار ) مجموعه تالاب های بزرگی در جنوب شرقی عراق است که بخشی از مرداب های بین النهرین در سامانه رودخانه ای دجله و فرات به شمار می روند. از نظر تاریخی، نیزارهای حمّار در طول سیل های فصلی تا ۴٬۵۰۰ کیلومتر مربع ( ۱٬۷۰۰ مایل مربع ) نیز گسترش یافته است. این نیزارها در طول دهه ۱۹۹۰ توسط پروژه های بزرگ زهکشی، سد و دایک سازی تخریب شدند. از سال ۲۰۰۳ به این سو، نیزارها به دنبال جریان دوباره سیلاب و تخریب سدها در حال بهبود هستند. [ ۲]
نیزارهای حمّار در استان ذی قار و استان بصره قرار دارند. این نیزارها از سمت شمال به شهر قرنه، از سمت جنوب شرقی به رود فرات، در جنوب شرقی به شهر بصره، در جنوب به دریاچه های آب شور و بیابان عربی و از غرب و شمال غربی به مراکز شهری ناصریه و الجبایش محدود می شوند. منابع اصلی آب هور حمّار، فرات و شاخه های آن است. آب اضافی از دجله نیز از طریق سرریز از نیزارهای مرکزی به هور حمّار می رسد. تا دهه ۱۹۷۰، این هور بیش از ۱۲۰ در ۲۵ کیلومتر ( ۷۵ در ۱۶ مایل ) امتداد داشت و به طور دائم منطقه ای به وسعت ۲٬۸۰۰ کیلومتر مربع ( ۱٬۱۰۰ مایل مربع ) را پوشش می داد که در طول سیل های فصلی تا حدود ۴٬۵۰۰ کیلومتر مربع ( ۱٬۷۰۰ مایل مربع ) نیز گسترش می یافت. [ ۱] در آن زمان، این هور بزرگ ترین مرداب غرب آسیا بود. [ ۲]
دریاچهٔ بیش پرورد[ ۳] و نسبتاً لب شور حمّار، بزرگ ترین پهنه آبی در هورهای حمّار است.
عرب های هور قوم اصلی ساکن این منطقه هستند. [ ۱]