هوبِیْ (Hubei)
یادبود و تقدیمی مائو به مردم ووهان برای مبارزه با سیل 1954
(یا: هوپی؛ هوپه) استانی در مرکز چین با ۱۸۷,۵۰۰ کیلومتر مربع مساحت و ۵۸,۲۵۰,۰۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۶). مرکزش ووهاناست و سایر شهرهای بزرگ آن عبارت اند از هوانگ شی، شاشی، ایچانگ، و سیانگ فان. استخراج مس، سنگ گچ، سنگ آهن، گوگرد، و نمک از صنایع آن است و فولاد، ماشین آلات، لوازم خانگی، پارچه، مواد غذایی، و کابل های فیبر نوری تولید می کند. برنج، پنبه، گندم، لوبیا، و سبزی فرآورده های کشاورزی آن به شمار می روند. هوبی در موقعیت مکانی مهمی در محل تقاطع راه زمینی پکنبه جنوب چین با رود جانگ جیانگ قرار دارد و شاهراه اصلی شرق به غرب است. با گشوده شدن رود جانگ جیانگ به روی کشتی های بخار خارجی در اواسط قرن ۱۹، توسعۀ صنعتی هوبی آغاز شد و هانکو(ووهان کنونی) و سایر رودبندرها به روی تجارت و سکونت خارجی باز شدند. بخش غربی استان شامل ارتفاعات صعب العبور با مناطق محدود قابل کشت است. اما، بخش شرقی دارای جلگه های حاصل خیز آبرفتیرودهای جانگ جیانگو هان شوئیاست. نهرهای کوچک فراوانی نیز در بخش شرقی استان جریان دارند و تعدادی دریاچه نیز در آن پراکنده اند.
یادبود و تقدیمی مائو به مردم ووهان برای مبارزه با سیل 1954
(یا: هوپی؛ هوپه) استانی در مرکز چین با ۱۸۷,۵۰۰ کیلومتر مربع مساحت و ۵۸,۲۵۰,۰۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۶). مرکزش ووهاناست و سایر شهرهای بزرگ آن عبارت اند از هوانگ شی، شاشی، ایچانگ، و سیانگ فان. استخراج مس، سنگ گچ، سنگ آهن، گوگرد، و نمک از صنایع آن است و فولاد، ماشین آلات، لوازم خانگی، پارچه، مواد غذایی، و کابل های فیبر نوری تولید می کند. برنج، پنبه، گندم، لوبیا، و سبزی فرآورده های کشاورزی آن به شمار می روند. هوبی در موقعیت مکانی مهمی در محل تقاطع راه زمینی پکنبه جنوب چین با رود جانگ جیانگ قرار دارد و شاهراه اصلی شرق به غرب است. با گشوده شدن رود جانگ جیانگ به روی کشتی های بخار خارجی در اواسط قرن ۱۹، توسعۀ صنعتی هوبی آغاز شد و هانکو(ووهان کنونی) و سایر رودبندرها به روی تجارت و سکونت خارجی باز شدند. بخش غربی استان شامل ارتفاعات صعب العبور با مناطق محدود قابل کشت است. اما، بخش شرقی دارای جلگه های حاصل خیز آبرفتیرودهای جانگ جیانگو هان شوئیاست. نهرهای کوچک فراوانی نیز در بخش شرقی استان جریان دارند و تعدادی دریاچه نیز در آن پراکنده اند.
wikijoo: هوبی