هوبْشْمان، یوهان هاینْریش (۱۸۴۸ـ۱۹۰۸)(Hubschmann, Johann Heinrich)
زبان شناس و خاورشناس آلمانی. در زادگاهش درس خواند و سپس در ینا، توبینگن، لایپزیگ و مونیخ به مطالعات زبان شناختی پرداخت و با پایان نامه ای با عنوان یک سرود زردشتی، از دانشگاه مونیخ دانشنامۀ دکتری گرفت (۱۸۷۲). وی به جز پژوهش های گسترده در زبان های ایرانی مانند پهلوی، فارسی، اوستی و پشتو، پژوهش هایی بنیادی در زبان ارمنی نیز انجام داد و ثابت کرد که زبان ارمنی یک زبان مستقل هندواروپایی است. هوبشمان استاد زبان های هندو ایرانی در دانشگاه لایپزیگ (از ۱۸۷۵) و استاد زبان شناسی تطبیقی در دانشگاه استراسبورگ (۱۸۷۷ـ۱۹۰۸) بود. از دیگر آثارش: ترجمۀ تاریخ ارمنستانِ سیبیوس (لایپزیگ، ۱۸۷۵)؛ مطالعات ارمنی (۱۸۸۳)؛ نظام آوایی هندو ژرمنی (استراسبورگ، ۱۸۸۵)؛ ریشه شناسی لهجۀ اوستی (استراسبورگ، ۱۸۸۷)؛ مطالعات ایرانی (استراسبورگ، ۱۸۹۵)؛ دستور زبان ارمنی، یکم: ریشه شناسی ارمنی (لایپزیگ، ۱۸۹۷).
زبان شناس و خاورشناس آلمانی. در زادگاهش درس خواند و سپس در ینا، توبینگن، لایپزیگ و مونیخ به مطالعات زبان شناختی پرداخت و با پایان نامه ای با عنوان یک سرود زردشتی، از دانشگاه مونیخ دانشنامۀ دکتری گرفت (۱۸۷۲). وی به جز پژوهش های گسترده در زبان های ایرانی مانند پهلوی، فارسی، اوستی و پشتو، پژوهش هایی بنیادی در زبان ارمنی نیز انجام داد و ثابت کرد که زبان ارمنی یک زبان مستقل هندواروپایی است. هوبشمان استاد زبان های هندو ایرانی در دانشگاه لایپزیگ (از ۱۸۷۵) و استاد زبان شناسی تطبیقی در دانشگاه استراسبورگ (۱۸۷۷ـ۱۹۰۸) بود. از دیگر آثارش: ترجمۀ تاریخ ارمنستانِ سیبیوس (لایپزیگ، ۱۸۷۵)؛ مطالعات ارمنی (۱۸۸۳)؛ نظام آوایی هندو ژرمنی (استراسبورگ، ۱۸۸۵)؛ ریشه شناسی لهجۀ اوستی (استراسبورگ، ۱۸۸۷)؛ مطالعات ایرانی (استراسبورگ، ۱۸۹۵)؛ دستور زبان ارمنی، یکم: ریشه شناسی ارمنی (لایپزیگ، ۱۸۹۷).
wikijoo: هوبشمان،_یوهان_هاینریش_(۱۸۴۸ـ۱۹۰۸)