هوبسیا

لغت نامه دهخدا

هوبسیا. [ ب َس ْ ] ( هزوارش ، اِ ) بزبان زند و پازند دندان را گویند و به عربی سن خوانند. ( برهان ). این کلمه هزوارش کلمه «دست گرو» پهلوی به معنی سند و پیمان و رهن است و ظاهراً سند را در معنی کلمه سن عربی خوانده و به معنی دندان گرفته اند. در برهان قاطع چ کلکته آمده که زندان را گویند. ( از حاشیه برهان چ معین ).

فرهنگ فارسی

بزبان زند و پازند دندان را گویند و عربی سن خوانند این کلمه هزوارش کلمه دست گرو پهلوی بمعنی سند و پیمان و رهن است و ظاهرا سند را در معنی کلمه سن عربی خوانده و بمعنی دندان گرفته اند در برهان قاطع چاپ کلکته آمده که زندان را گویند

پیشنهاد کاربران

بپرس