هواپیمای شناساگریز[ ۱] یا هواپیمای پنهان کار[ ۲] هواگردی است که برای جلوگیری از کشف و ردگیری از فناوری های پیشرفته ای بهره می گیرد تا بازتاب راداری، فروسرخ ( حرارتی ) ، نور مرئی، دامنه بسامد رادیویی و امواج صوتی خود را کم کند. این فناوری ها زیرمجموعه فناوری شناساگریزی هستند. اف - ۱۱۷ نایت هاوک اولین هواپیمای عملیاتی بود که سازندگان، آن را براساس فناوری پنهان کار طراحی کردند. از هواپیماهای شناساگریز می توان به بی - ۲ اسپیریت، اف - ۲۲ رپتور، [ ۳] اف - ۳۵ لایتنینگ۲، [ ۴] چنگدو جی - ۲۰[ ۵] و سوخو - ۵۷ اشاره کرد.
گاهی از واژه رادارگریز به جای شناساگریز استفاده می شود؛ باید توجه داشت که رادارگریزی ( کاهش انتشار و بازتاب امواج راداری ) یکی از ویژگی های هواگرد پنهان کار است، اما برای کاهش احتمال کشف هواپیما، کاهش بازتاب حرارتی، صوتی و بصری هم لازم است. تاکنون هیچ هواگردی برای رادار کاملاً نامرئی نشده است، ولی تشخیص یا ردگیری مؤثر هواپیماهای شناساگریز برای رادارهای معمولی دشوارتر است و احتمال اینکه هواپیما با موفقیت در رادار آشکار شود و/یا با تسلیحات هدایت شونده راداری به طور موفق هدف قرار بگیرد، کمتر شده است.
شناساگریزی آمیخته ای از ویژگی های غیرفعال پنهان کاری بصری و تابشگرهای فعال مانند رادارها با - احتمال - رهگیری - کم، رادیوها و هدف یاب های لیزری است. اینها معمولاً باید با کنش های فعالی مانند طراحی دقیق همه مانورهای مأموریت برای به حداقل رساندن سطح مقطع راداری هواپیما ترکیب شوند؛ زیرا اقدامات رایج مانند چرخش های سخت یا گشودن محفظه بمب می تواند امکان کشف راداری هواپیمای پنهان کار را بیش از دو برابر کند. [ ۶] این کار با استفاده از یک مجموعه طراحی پیچیده برای کاهش توانایی حسگرهای دشمن برای شناسایی، ردیابی یا حمله به هواپیمای شناساگریز انجام می شود. [ ۷] این طراحی همچنین گرما، صدا و دیگر انتشارهای هواگرد را که می تواند مکان آن را آشکار کند، در نظر می گیرد. حسگرهایی برای کاهش تأثیر فناوری های پنهان کاری کنونی ساخته یا پیشنهاد شده اند مانند سامانه های جستجو و ردیابی فروسرخ برای تشخیص انتشار گرما ( حتی کاهش یافته ) ، [ ۸] رادارهای با طول موج بلند برای مقابله با «بدنه مخفی کار و مواد جاذب رادار که متمرکز بر رادار با طول موج کوتاه تر هستند»[ ۹] و راه اندازی راداری با تابش های متعدد برای مقابله با بدنه مخفی کار. [ ۱۰] البته این رادارها در مقایسه با رادارهای رایج در برابر هواگردهای نظامی معمولی مشکلاتی دارند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفگاهی از واژه رادارگریز به جای شناساگریز استفاده می شود؛ باید توجه داشت که رادارگریزی ( کاهش انتشار و بازتاب امواج راداری ) یکی از ویژگی های هواگرد پنهان کار است، اما برای کاهش احتمال کشف هواپیما، کاهش بازتاب حرارتی، صوتی و بصری هم لازم است. تاکنون هیچ هواگردی برای رادار کاملاً نامرئی نشده است، ولی تشخیص یا ردگیری مؤثر هواپیماهای شناساگریز برای رادارهای معمولی دشوارتر است و احتمال اینکه هواپیما با موفقیت در رادار آشکار شود و/یا با تسلیحات هدایت شونده راداری به طور موفق هدف قرار بگیرد، کمتر شده است.
شناساگریزی آمیخته ای از ویژگی های غیرفعال پنهان کاری بصری و تابشگرهای فعال مانند رادارها با - احتمال - رهگیری - کم، رادیوها و هدف یاب های لیزری است. اینها معمولاً باید با کنش های فعالی مانند طراحی دقیق همه مانورهای مأموریت برای به حداقل رساندن سطح مقطع راداری هواپیما ترکیب شوند؛ زیرا اقدامات رایج مانند چرخش های سخت یا گشودن محفظه بمب می تواند امکان کشف راداری هواپیمای پنهان کار را بیش از دو برابر کند. [ ۶] این کار با استفاده از یک مجموعه طراحی پیچیده برای کاهش توانایی حسگرهای دشمن برای شناسایی، ردیابی یا حمله به هواپیمای شناساگریز انجام می شود. [ ۷] این طراحی همچنین گرما، صدا و دیگر انتشارهای هواگرد را که می تواند مکان آن را آشکار کند، در نظر می گیرد. حسگرهایی برای کاهش تأثیر فناوری های پنهان کاری کنونی ساخته یا پیشنهاد شده اند مانند سامانه های جستجو و ردیابی فروسرخ برای تشخیص انتشار گرما ( حتی کاهش یافته ) ، [ ۸] رادارهای با طول موج بلند برای مقابله با «بدنه مخفی کار و مواد جاذب رادار که متمرکز بر رادار با طول موج کوتاه تر هستند»[ ۹] و راه اندازی راداری با تابش های متعدد برای مقابله با بدنه مخفی کار. [ ۱۰] البته این رادارها در مقایسه با رادارهای رایج در برابر هواگردهای نظامی معمولی مشکلاتی دارند.
wiki: هواگرد شناساگریز